Home
| |
Audio
| |
Index
| |
Verses
سفر خروج - Exodus
Chapter:
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
1
« خبر باطل را انتشار مده، و با شریران همداستان مشو، كه شهادت دروغ دهی.
2
« پیروی بسیاری برای عمل بد مكن؛ و در مرافعه، محضِ متابعتِ كثیری، سخنی برای انحراف حق مگو.
3
و در مرافعۀ فقیر نیز طرفداری او منما.
4
« اگر گاو یا الاغ دشمن خود را یافتی كه گم شده باشد، البته آن را نزد او باز بیاور.
5
اگر الاغ دشمن خود را زیر بارش خوابیده یافتی، و از گشادن او روگردان هستی، البته آن را همراه او باید بگشایی.
6
« حق فقیر خود را در دعوی او منحرف مساز.
7
از امر دروغ اجتناب نما و بی‌گناه و صالح را به قتل مرسان زیرا كه ظالم را عادل نخواهم شمرد.
8
« و رشوت مخور زیرا كه رشوت بینایان را كور می‌كند و سخن صدّیقان را كج می‌سازد.
9
« و بر شخص غریب ظلم منما زیرا كه از دل غریبان خبر دارید، چونكه در زمین مصر غریب بودید.
10
« و شش سال مزرعۀ خود را بكار و محصولش را جمع كن،
11
لیكن در هفتمین آن را بگذار و ترك كن تا فقیران قوم تو از آن بخورند و آنچه از ایشان باقی ماند، حیوانات صحرا بخورند. همچنین با تاكستان و درختان زیتون خود عمل نما.
12
« شش روز به شغل خود بپرداز و در روز هفتمین آرام كن تا گاوت و الاغت آرام گیرند و پسر كنیزت و مهمانت استراحت كنند.
13
« و آنچه را به شما گفته‌ام، نگاه دارید و نام خدایان غیر را ذكر مكنید، از زبانت شنیده نشود.
14
« در هر سال سه مرتبه عید برای من نگاه دار.
15
عید فطیر را نگاه دار، و چنانكه تو را امر فرموده‌ام، هفت روز نان فطیر بخور در زمان معین در ماه اَبیب، زیرا كه در آن از مصر بیرون آمدی. و هیچ كس به حضور من تهی دست حاضر نشود.
16
و عید حصاد نوبر غلات خود را كه در مزرعه كاشته‌ای، و عید جمع را در آخر سال وقتی كه حاصل خود را از صحرا جمع كرده‌ای.
17
در هر سال سه مرتبه همۀ ذكورانت به حضور خداوند یهوه حاضر شوند.
18
« خون قربانی مرا با نان خمیرمایه‌دار مگذران و پیه عید من تا صبح باقی نماند.
19
« نوبر نخستین زمین خود را به خانۀ یهوه‌خدای خود بیاور؛«و بزغاله را در شیر مادرش مپز.
20
« اینك من فرشته‌ای پیش روی تو می‌فرستم تا تو را در راه محافظت نموده، بدان مكانی كه مهیا كرده‌ام برساند.
21
از او با حذر باش و آواز او را بشنو و از او تَمَرُّد منما زیرا گناهان شما را نخواهد آمرزید، چونكه نام من در اوست.
22
و اگر قول او را شنیدی و به آنچه گفته‌ام عمل نمودی، هرآینه دشمن دشمنانت و مخالف مخالفانت خواهم بود،
23
زیرا فرشتۀ من پیش روی تو می‌رود و تو را به اَموریان و حتیان و فرزیان و كنعانیان و حویان و یبوسیان خواهد رسانید و ایشان را هلاك خواهم ساخت.
24
خدایان ایشان را سجده منما و آنها را عبادت مكن و موافق كارهای ایشان مكن، البته آنها را منهدم ساز و بتهای ایشان را بشكن.
25
و یهوه، خدای خود را عبادت نمایید تا نان و آب تو را بركت دهد و بیماری را از میان تو دور خواهم كرد،
26
و در زمینت سقط كننده و نازاد نخواهد بود و شمارۀ روزهایت را تمام خواهم كرد.
27
و خوف خود را پیش روی تو خواهم فرستاد و هر قومی را كه بدیشان برسی متحیر خواهم ساخت و جمیع دشمنانت را پیش تو روگردان خواهم ساخت.
28
و زنبورها پیش روی تو خواهم فرستاد تا حویان و كنعانیان و حتیان را از حضورت برانند.
29
ایشان را در یك سال از حضور تو نخواهم راند، مبادا زمین ویران گردد و حیوانات صحرا بر تو زیاده شوند.
30
ایشان را از پیش روی تو به تدریج خواهم راند تا كثیر شوی و زمین را متصرف گردی.
31
و حدود تو را از بحر قلزم تا بحر فلسطین، و از صحرا تا نهر فرات قرار دهم زیرا ساكنان آن زمین را بدست شما خواهم سپرد و ایشان را از پیش روی خود خواهی راند.
32
با ایشان و با خدایان ایشان عهد مبند.
33
در زمین تو ساكن نشوند، مبادا تو را بر من عاصی گردانند و خدایان ایشان را عبادت كنی و دامی برای تو باشد.»
Top
| |
Next Chapter
| |
Index
| |
Home
Full online version
here
[with search engine, multilingual display and audio Bible]