Home
| |
Audio
| |
Index
| |
Verses
يوئيل - Joel
Chapter:
1
2
3
1
كلام خداوند كه بر یوئیل بن فَتُوئیل‌نازل شد.
2
ای مشایخ این را بشنوید! و ای جمیع ساكنان زمین این را گوش گیرید! آیا مثل این در ایام شما یا در ایام پدران شما واقع شده است؟
3
شما از این به پسران خود و پسران شما به پسران خویش و پسران ایشان به طبقه بعد خبر بدهید.
4
آنچه از سِنْ باقی مانَدْ، ملخ می‌خورد و آنچه از ملخ باقی مانَدْ، لَنْبَه می‌خورد و آنچه از لَنْبَه باقی ماند، سوس می‌خورد.
5
ای مستان بیدار شده، گریه كنید و ای همه میگساران به جهت عصیر انگور ولوله نمایید زیرا كه از دهان شما منقطع شده است.
6
زیرا كه امّتی قوی و بیشمار به زمین من هجوم می‌آورند. دندانهای ایشان دندانهای شیر است و اضراس ایشان اضراس هژبر است.
7
تاكستان مرا ویران و انجیرهای مرا خراب كرده و پوست آنها را بالكلّ كنده، بیرون انداخته‌اند و شاخه‌های آنها سفید شده است.
8
مثل دختری كه برای شوهر جوانی خود پلاس می‌پوشد، ماتم بگیر.
9
هدیه آردی و هدیه ریختنی از خانه خداوند منقطع شده است. كاهنانی كه خدّام خداوند هستند ماتم می‌گیرند.
10
صحرا خشك شده و زمین ماتم می‌گیرد زیرا گندم تلف شده و شیره خشك گردیده و روغن ضایع شده است.
11
ای فلاّحان خجل شوید، و ای باغبانان ولوله نمایید، به جهت گندم و جو زیرا محصول زمین تلف شده است.
12
موها خشك و انجیرها ضایع شده؛ انار و خرما و سیب و همه درختان صحرا خشك گردیده، زیرا خوشی از بنی‌آدم رفع شده است.
13
ای كاهنان پلاس در بر كرده، نوحه‌گری نمایید و ای خادمان مذبح ولوله كنید و ای خادمان خدای من داخل شده، در پلاس شب را بسر برید، زیرا كه هدیه آردی و هدیه ریختنی از خانه خدای شما باز داشته شده است.
14
روزه را تعیین نمایید و محفل مقدس را ندا كنید! مشایخ و تمامی ساكنان زمین را به خانه یهوه خدای خود جمع نموده، نزد خداوند تضرّع نمایید.
15
وای بر آن روز زیرا روز خداوند نزدیك است و مثل هلاكتی از قادر مطلق می‌آید.
16
آیا مأكولات در نظر ما منقطع نشد و سُرور و شادمانی از خانه خدای ما؟
17
دانه‌ها زیر كلوخها پوسید. مخزنها ویران و انبارها خراب شد زیرا گندم تلف گردید.
18
بهایم چه قدر ناله می‌كنند و رمه‌های گاوان شوریده احوالند، چونكه مرتعی ندارند و گله‌های گوسفند نیز تلف شده‌اند.
19
ای خداوند نزد تو تضرّع می‌نمایم زیرا كه آتش مرتعهای صحرا را سوزانیده و شعله همه‌درختان صحرا را افروخته است.
20
بهایم صحرا بسوی تو صیحه می‌زنند زیرا كه جویهای آب خشك شده و آتشْ مرتعهای صحرا را سوزانیده است.
Top
| |
Next Chapter
| |
Index
| |
Home
Full online version
here
[with search engine, multilingual display and audio Bible]