1 ΚΑΙ ο Κύριος μίλησε στον Μωυσή, και στον Ααρών, λέγοντας:
2 ΟΤΑΝ κάποιος άνθρωπος έχει επάνω στο δέρμα τής σάρκας του ένα πρήξιμο ή ψώρα ή ένα εξάνθημα, και στο δέρμα τής σάρκας του γίνει μια πληγή λέπρας, τότε θα φερθεί στον Ααρών, τον ιερέα, ή σε έναν από τους γιους του, τους ιερείς·
3 και ο ιερέας θα επιθεωρήσει την πληγή στο δέρμα τής σάρκας. Και αν η τρίχα στην πληγή μεταβλήθηκε σε άσπρη, και η πληγή στην όψη είναι βαθύτερη από το δέρμα τής σάρκας του, είναι πληγή λέπρας· και ο ιερέας θα τον επιθεωρήσει, και θα τον κρίνει ακάθαρτο.
4 Αλλά, αν το εξάνθημα είναι άσπρο στο δέρμα τής σάρκας του, και στην όψη δεν είναι βαθύτερο από το δέρμα, και η τρίχα του δεν μεταβλήθηκε σε άσπρη, τότε ο ιερέας θα κλείσει αυτόν που έχει την πληγή επτά ημέρες·
5 και την εβδομη ημέρα θα τον επιθεωρήσει ο ιερέας· και να, αν δει ότι η πληγή είναι σε στασιμότητα και η πληγή δεν απλώθηκε στο δέρμα, τότε θα τον κλείσει ο ιερέας άλλες επτά ημέρες·
6 και θα τον επιθεωρήσει ο ιερέας την έβδομη ημέρα για δεύτερη φορά· και να, αν η πληγή αμαυρώθηκε, και δεν απλώθηκε η πληγή στο δέρμα, θα τον κρίνει ο ιερέας καθαρόν· αυτή είναι ψώρα· και θα πλύνει τα ιμάτιά του, και θα είναι καθαρός.
7 Αν, όμως, η ψώρα απλώθηκε περισσότερο επάνω στο δέρμα, αφού επιθεωρήθηκε από τον ιερέα για τον καθαρισμό του, θα επιδειχθεί ξανά στον ιερέα.
8 Και αν ο ιερέας δει, ότι απλώθηκε η ψώρα επάνω στο δέρμα, τότε θα τον κρίνει ο ιερέας ακάθαρτον· είναι λέπρα.
9 Όταν η πληγή τής λέπρας είναι σε άνθρωπο, τότε θα φερθεί στον ιερέα·
10 και θα τον επιθεωρήσει ο ιερέας· και να, αν το πρήξιμο είναι άσπρο στο δέρμα, και μετέβαλε την τρίχα σε άσπρη και βρίσκεται ζωντανό κρέας στο πρήξιμο,
11 είναι λέπρα παλιά στο δέρμα τής σάρκας του, και ο ιερέας θα τον κρίνει ακάθαρτον· δεν θα τον κλείσει, επειδή, είναι ακάθαρτος.
12 Αλλά, αν η λέπρα απλώθηκε πολύ επάνω στο δέρμα, και η λέπρα σκέπασε όλο το δέρμα εκείνου που έχει την πληγή, από το κεφάλι του και μέχρι τα πόδια του, όπου και αν τον επιθεωρήσει ο ιερέας,
13 τότε θα τον επιθεωρήσει ο ιερέας, και να, αν η λέπρα σκέπασε ολόκληρη τη σάρκα του, θα κρίνει καθαρόν αυτόν που έχει την πληγή· αυτή μεταβλήθηκε ολόκληρη σε άσπρη· είναι καθαρός.
14 Αλλά, την οποιαδήποτε ημέρα φανεί σ' αυτόν ζωντανό κρέας, θα είναι ακάθαρτος.
15 Και ο ιερέας θα επιθεωρήσει το ζωντανό κρέας, και θα τον κρίνει ακάθαρτον· το ζωντανό κρέας είναι ακάθαρτο· είναι λέπρα.
16 Ή, αν το ζωντανό κρέας αλλάξει πάλι, και μεταβληθεί σε άσπρο, θάρθει στον ιερέα.
17 Και θα τον επιθεωρήσει ο ιερέας· και να, αν η πληγή μεταβλήθηκε σε άσπρη, τότε ο ιερέας θα κρίνει αυτόν που έχει την πληγή καθαρόν· είναι καθαρός.
18 Και η σάρκα επάνω στο δέρμα τής οποίας ήταν έλκος, και γιατρεύτηκε,
19 και στον τόπο τού έλκους έγινε πρήξιμο άσπρο ή εξάνθημα άσπρο κοκκινωπό, θα επιδειχθεί στον ιερέα·
20 και ο ιερέας θα επιθεωρήσει, και να, αν φαίνεται βαθύτερο από το δέρμα, και η τρίχα του μεταβλήθηκε σε άσπρη, θα τον κρίνει ο ιερέας ακάθαρτον· είναι πληγή λέπρας, που εξάνθησε στο έλκος.
21 Και αν ο ιερέας το επιθεωρήσει, και να, δεν είναι σ' αυτό άσπρες τρίχες, και δεν είναι βαθύτερο από το δέρμα, και είναι αμαυρωμένο, τότε ο ιερέας θα τον κλείσει επτά ημέρες·
22 και αν απλώθηκε πολύ επάνω στο δέρμα, τότε θα τον κρίνει ο ιερέας ακάθαρτον· είναι πληγή.
23 Αλλά, αν το εξάνθημα μένει στον τόπο του, και δεν απλώθηκε, αυτό είναι ουλή του έλκους· και θα τον κρίνει ο ιερέας καθαρόν.
24 Και αν είναι κρέας, που έχει επάνω στο δέρμα του μια καυστική φλόγωση, και το ζωντανό κρέας, του φλογισμένου μέρους, έχει ένα άσπρο εξάνθημα, κοκκινωπό ή κάτασπρο,
25 τότε ο ιερέας θα το επιθεωρήσει· και να, αν η τρίχα στο εξάνθημα μεταβλήθηκε σε άσπρη, και στην όψη είναι βαθύτερο από το δέρμα, είναι λέπρα που εξάνθησε στη φλόγωση· και θα τον κρίνει ο ιερέας ακάθαρτον· είναι πληγή λέπρας.
26 Αλλά, αν ο ιερέας το επιθεωρήσει, και να, δεν είναι άσπρη η τρίχα στο εξάνθημα, και δεν είναι βαθύτερο από το δέρμα, και είναι αμαυρωμένο, τότε θα τον κλείσει ο ιερέας επτά ημέρες·
27 και ο ιερέας θα τον επιθεωρήσει την έβδομη ημέρα· και αν αυτό απλώθηκε πολύ στο δέρμα, τότε ο ιερέας θα τον κρίνει ακάθαρτον· είναι πληγή λέπρας.
28 Και αν το εξάνθημα μένει στον τόπο του, και δεν απλώθηκε επάνω στο δέρμα, και είναι αμαυρωμένο, είναι πρήξιμο φλόγωσης, και θα τον κρίνει ο ιερέας καθαρόν· επειδή, είναι ουλή τής φλόγωσης.
29 Και αν ένας άνδρας, ή μια γυναίκα, έχει πληγή στο κεφάλι στο πηγούνι,
30 τότε ο ιερέας θα επιθεωρήσει την πληγή· και να, αν η όψη είναι βαθύτερη από το δέρμα, και υπάρχει σ' αυτήν τρίχα που ξανθίζει, τότε ο ιερέας θα τον κρίνει ακάθαρτον· είναι κασίδα, λέπρα τού κεφαλιού ή του πηγουνιού.
31 Και αν ο ιερέας επιθεωρήσει την πληγή τής κασίδας, και να, στην όψη δεν είναι βαθύτερη από το δέρμα, και δεν είναι σ' αυτή τρίχα μαύρη, τότε ο ιερέας θα κλείσει αυτόν που έχει την πληγή τής κασίδας επτά ημέρες·
32 και ο ιερέας θα επιθεωρήσει την πληγή την έβδομη ημέρα· και να, αν δεν απλώθηκε η κασίδα, και δεν είναι σ' αυτήν τρίχα που ξανθίζει, και στην όψη η κασίδα δεν είναι βαθύτερη από το δέρμα,
33 αυτός θα ξυριστεί, αλλ' η κασίδα δεν θα ξυριστεί· και ο ιερέας θα κλείσει αυτόν που έχει την κασίδα άλλες επτά ημέρες.
34 Και την έβδομη ημέρα θα επιθεωρήσει ο ιερέας την κασίδα· και να, αν η κασίδα δεν απλώθηκε στο δέρμα, και στην όψη δεν είναι βαθύτερη από το δέρμα, τότε ο ιερέας θα τον κρίνει καθαρόν· κι αυτός θα πλύνει τα ιμάτιά του, και θα είναι καθαρός.
35 Αλλά, αν η κασίδα απλώθηκε πολύ επάνω στο δέρμα μετά τον καθαρισμό του,
36 τότε θα τον επιθεωρήσει ο ιερέας· και να, αν η κασίδα απλώθηκε επάνω στο δέρμα, δεν θα ερευνήσει ο ιερέας για την τρίχα που ξανθίζει· είναι ακάθαρτος.
37 Αλλά, αν θεωρήσει ότι η κασίδα είναι σε στασιμότητα και εκφύεται σ' αυτή μαύρη τρίχα, η κασίδα είναι θεραπευμένη· είναι καθαρός· και θα τον κρίνει ο ιερέας καθαρόν.
38 Και αν ένας άνδρας ή μια γυναίκα έχουν επάνω στο δέρμα τής σάρκας τους εξανθήματα, εξανθήματα λευκωπά,
39 τότε ο ιερέας θα τα επιθεωρήσει· και να, αν τα εξανθήματα επάνω στο δέρμα τής σάρκας τους είναι υπόλευκα, είναι κηλίδα σε εξάνθηση επάνω στο δέρμα· είναι καθαρός.
40 Και αν το κεφάλι κάποιου μαδήσει, αυτός είναι φαλακρός· είναι καθαρός.
41 Και αν το κεφάλι μαδήσει προς το πρόσωπο, είναι σε ξεκίνημα φαλάκρωσης· είναι καθαρός.
42 Αλλ' αν στο φαλάκρωμα ή στο ξεκίνημα της φαλάκρωσης είναι μια κοκκινωπή πληγή άσπρη, είναι λέπρα, που εξάνθησε στο φαλάκρωμά του ή στο ξεκίνημα της φαλάκρωσής του.
43 Και ο ιερέας θα τον επιθεωρήσει· και να, αν το πρήξιμο της πληγής είναι άσπρο κοκκινωπό στο φαλάκρωμά του ή στο ξεκίνημα της φαλάκρωσής του, όπως το φαινόμενο της λέπρας επάνω στο δέρμα τής σάρκας,
44 ο άνθρωπος είναι λεπρός, είναι ακάθαρτος· θα τον κρίνει ο ιερέας ολοκληρωτικά ακάθαρτον· η πληγή του είναι στο κεφάλι του.
45 Και τα ιμάτια του λεπρού, στον οποίο είναι η πληγή, θα σχιστούν, και το κεφάλι του θα είναι ξεσκέπαστο, και θα σκεπάσει το επάνω χείλος, και θα φωνάζει: «Ακάθαρτος, ακάθαρτος».
46 Όλες τις ημέρες κατά τις οποίες θα είναι σ' αυτόν η πληγή, θα είναι ακάθαρτος· είναι ακάθαρτος· θα κατοικεί μόνος· έξω από το στρατόπεδο θα είναι η κατοικία του.
47 Και αν υπάρχει πληγή λέπρας σε ιμάτιο, σε ιμάτιο μάλλινο ή σε ιμάτιο λινό,
48 είτε σε στημόνι είτε σε υφάδι, από λινό ή από μαλλί, είτε σε δέρμα είτε σε κάθε πράγμα κατασκευασμένο από δέρμα,
49 και η πληγή είναι πρασινωπή ή κοκκινωπή, στο ιμάτιο ή στο δέρμα ή στο στημόνι ή στο υφάδι ή σε κάθε σκεύος δερμάτινο, είναι πληγή λέπρας, και θα επιδειχθεί στον ιερέα·
50 και ο ιερέας θα επιθεωρήσει την πληγή, και θα κλείσει αυτό που έχει την πληγή επτά ημέρες.
51 Και θα επιθεωρήσει την πληγή την έβδομη ημέρα· αν η πληγή απλώθηκε επάνω στο ιμάτιο ή επάνω στο στημόνι ή επάνω στο υφάδι ή επάνω στο δέρμα, κάθε πράγματος, που είναι κατασκευασμένο από δέρμα, η πληγή είναι διαβρωτική λέπρα· αυτό είναι ακάθαρτο.
52 Και θα κάψει το ιμάτιο ή το στημόνι ή το υφάδι, μάλλινο ή λινό ή κάθε σκεύος δερμάτινο επάνω στο οποίο είναι η πληγή· επειδή, είναι διαβρωτική λέπρα· θα καεί με φωτιά.
53 Και αν ο ιερέας δει, και να, η πληγή δεν απλώθηκε επάνω στο ιμάτιο, είτε επάνω στο στημόνι είτε επάνω στο υφάδι ή επάνω σε κάθε δερμάτινο σκεύος,
54 τότε ο ιερέας θα προστάξει να πλυθεί αυτό που έχει την πληγή, και θα το κλείσει άλλες επτά ημέρες·
55 και ο ιερέας θα επιθεωρήσει την πληγή, αφού θα έχει πλυθεί· και να, αν η πληγή δεν άλλαξε το χρώμα της, και δεν απλώθηκε η πληγή, είναι ακάθαρτο· με φωτιά θα το κάψεις· είναι διαβρωτικό, που προχωρεί από κάτω ή από πάνω.
56 Και αν ο ιερέας δει, και να, η πληγή, αφού έχει πλυθεί, είναι αμαυρωμένη, τότε θα την αποκόψει από το ιμάτιο ή από το δέρμα ή από το στημόνι ή από το υφάδι.
57 Αλλ' αν φανεί ακόμα επάνω στο ιμάτιο ή επάνω στο στημόνι ή επάνω στο υφάδι ή επάνω σε κάθε σκεύος δερμάτινο, είναι λέπρα σε εξάνθηση· με φωτιά θα κάψεις αυτό που έχει την πληγή.
58 Και το ιμάτιο ή το στημόνι ή το υφάδι ή κάθε δερμάτινο σκεύος, που θα έπλενες, αν η πληγή εξαλείφθηκε απ' αυτά, τότε θα πλυθεί για δεύτερη φορά, και θα είναι καθαρό.
59 Αυτός είναι ο νόμος τής πληγής τής λέπρας επάνω σε ιμάτιο μάλλινο ή λινό, είτε στημόνι είτε υφάδι είτε κάθε σκεύος δερμάτινο, για να κρίνεται καθαρό ή να κρίνεται ακάθαρτο.