1 ΠΡΟΣΕΧΕ, ουρανέ, και θα μιλήσω· και ας ακούει η γη τα λόγια τού στόματός μου.
2 Η διδασκαλία μου θα σταλάξει σαν τη βροχή, ο λόγος μου θα κατέβει σαν τη δροσιά. Όπως η ψιχάλα επάνω στη χλόη· και όπως η δυνατή βροχή επάνω στο χορτάρι.
3 Επειδή, θα εξυμνήσω το όνομα του Κυρίου· αποδώστε μεγαλοσύνη στον Θεό μας.
4 Αυτός είναι ο Βράχος, τα έργα του είναι τέλεια· επειδή, όλοι οι δρόμοι του είναι κρίση· είναι Θεός πιστός, και δεν υπάρχει αδικία σ' αυτόν· αυτός είναι δίκαιος, και ευθύς.
5 Αυτοί διεφθάρηκαν· το μόλυσμα της αμαρτίας τους δείχνει ότι δεν ανήκουν στους γιους του· είναι γενεά δύστροπη και διεστραμμένη.
6 Αυτά ανταποδίδετε στον Κύριο, λαέ μωρέ και ασύνετε; Δεν είναι αυτός ο πατέρας σου, που σε εξαγόρασε; Αυτός, που σε έπλασε, και σε διαμόρφωσε;
7 Θυμήσου τις αρχαίες ημέρες, συλλογίσου τα χρόνια πολλών γενεών. Ρώτησε τον πατέρα σου, κι αυτός θα σου αναγγείλει, τους πρεσβυτέρους σου, κι αυτοί θα σου πουν.
8 Όταν ο Ύψιστος διαμέριζε τα έθνη, όταν διέσπερνε τους γιους τού Αδάμ, Έστησε τα όρια των λαών σύμφωνα με τον αριθμό των γιων Ισραήλ.
9 Επειδή, η μερίδα τού Κυρίου είναι ο λαός του, ο Ιακώβ είναι το μέρος τής κληρονομιάς του.
10 Στην έρημο τον βρήκε, και σε ερημιά φρίκης και ολολυγμού. Τον περιοδήγησε, τον διαπαιδαγώγησε, τον διαφύλαξε σαν την κόρη τού ματιού του.
11 Όπως ο αετός σκεπάζει τη φωλιά του, περιθάλπει τους νεοσσούς του, Καθώς απλώνει τις φτερούγες του, τους παίρνει και τους σηκώνει επάνω στα φτερά του,
12 Έτσι, ο Κύριος, μόνος, τον οδήγησε, και δεν ήταν μαζί του ξένος θεός.
13 Τους ανέβασε επάνω στα έξοχα μέρη τής γης, και έφαγαν τα γεννήματα των χωραφιών. Και τους θήλασε μέλι από την πέτρα, και λάδι από τη σκληρή πέτρα,
14 Βούτυρο βοδιών, και γάλα προβάτων, με πάχος αρνιών, και κριαριών, θρεμμάτων τής Βασάν, και τράγων, Μαζί με το εκλεκτό άνθος τού σιταριού· και ήπιες κρασί, αίμα σταφυλιού.
15 Και ο Ιεσουρούν πάχυνε, και κλώτσησε· πάχυνες, πλάτυνες, υπερλιπάνθηκες. Τότε, λησμόνησε τον Θεό, που τον έπλασε, και καταφρόνησε τον Βράχο τής σωτηρίας του.
16 Τον παρόξυναν σε ζηλοτυπία με ξένους θεούς, τον παρόξυναν με βδελύγματα σε θυμό.
17 Θυσίασαν σε δαιμόνια, και όχι στον Θεό· σε θεούς, που δεν γνώριζαν, Σε θεούς καινούργιους, που τους έμπασαν μέσα πρόσφατα, τους οποίους δεν λάτρευαν οι πατέρες σας·
18 και τον βράχο που σε γέννησε, τον εγκατέλειψες, και λησμόνησες τον Θεό, που σε έπλασε.
19 Και ο Κύριος είδε, και τους αποστράφηκε, επειδή τον παρόργισαν, οι γιοι του και οι θυγατέρες του.
20 Και είπε: Θα αποστρέψω το πρόσωπό μου απ' αυτούς, θα δω ποιο θα είναι το τέλος τους. Επειδή, αυτοί είναι διεστραμμένη γενεά, γιοι στους οποίους δεν υπάρχει πίστη.
21 Αυτοί με παρόξυναν σε ζηλοτυπία μ' αυτά που δεν είναι Θεός· με τα είδωλά τους με παρόργισαν. Κι εγώ θα τους παροξύνω σε ζηλοτυπία με εκείνους, που δεν είναι πραγματικός λαός, με έθνος ασύνετο θα τους παροργίσω.
22 Επειδή, φωτιά άναψε μέσα στον θυμό μου, και θα κάψει μέχρι τα κατώτερα μέρη του άδη, Και θα καταφάει τη γη μαζί με τα γεννήματά της, και θα καταφλογίσει τα θεμέλια των βουνών.
23 Θα επισωρεύσω επάνω τους κακά, όλα τα βέλη μου θα τα αδειάσω επάνω τους.
24 Θα αναλωθούν από την πείνα, και θα καταφαγωθούν με φλογώδεις νόσους, και με πικρό όλεθρο. Και θα στείλω επάνω τους δόντια θηρίων, και φαρμάκι εκείνων που σέρνονται επάνω στη γη.
25 Απέξω μάχαιρα, και από μέσα τρόμος θα αφανίζει και τον νέο και την παρθένα, το νήπιο που θηλάζει και τον γέροντα με τα άσπρα μαλλιά.
26 Είπα: Θα τους διασκόρπιζα, θα εξάλειφα την ανάμνησή τους μέσα από τους ανθρώπους.
27 Αν δεν φοβόμουν την οργή τού εχθρού, μήπως οι εναντίοι τους υψηλοφρονήσουν, Και πουν, το δυνατό μας χέρι, και όχι ο Κύριος, τα έκανε όλα αυτά.
28 Επειδή, είναι έθνος ασύνετο, και δεν υπάρχει μέσα τους φρόνηση.
29 Είθε να ήσαν σοφοί, να το καταλάβαιναν, να συλλογίζονταν το τέλος τους!
30 Πώς θα μπορούσε ένας να διώξει 1.000, και δύο να τρέψουν σε φυγή μυριάδες, Αν ο Βράχος τους δεν θα τους πουλούσε, και δεν θα τους παρέδινε ο Κύριος;
31 Επειδή, ο βράχος τους δεν είναι όπως ο Βράχος μας· κι αυτοί οι εχθροί μας ας κρίνουν.
32 Επειδή, από την άμπελο των Σοδόμων είναι η άμπελός τους, και από τα χωράφια τής Γομόρρας. Το σταφύλι τους είναι σταφύλι χολής, τα τσαμπιά τους πικρά.
33 Το κρασί τους φαρμάκι από δράκοντες, και αγιάτρευτο δηλητήριο οχιάς.
34 Δεν είναι αυτό αποταμιευμένο σε μένα, σφραγισμένο στους θησαυρούς μου;
35 Σε μένα ανήκει η εκδίκηση, και η ανταπόδοση· το πόδι τους θα γλιστρήσει στον διορισμένο καιρό. Επειδή, είναι κοντά η ημέρα τής απώλειάς τους, και εκείνα που πρόκειται νάρθουν επάνω τους φτάνουν γρήγορα.
36 Επειδή, ο Κύριος θα κρίνει τον λαό του, και θα μεταμεληθεί για τους δούλους του, Όταν δει ότι η δύναμή τους χάθηκε, και ότι δεν έμεινε τίποτα φυλαγμένο ούτε εγκαταλειμμένο.
37 Και θα πει: Πού είναι οι θεοί τους, ο βράχος στον οποίο είχαν το θάρρος τους;
38 Οι οποίοι έτρωγαν το πάχος των θυσιών τους, και έπιναν το κρασί των σπονδών τους; Ας σηκωθούν και ας σας βοηθήσουν, ας γίνουν σε σας σκέπη.
39 Δείτε, τώρα, ότι εγώ, εγώ είμαι, και, δεν υπάρχει Θεός άλλος, εκτός από μένα. Εγώ θανατώνω και ζωοποιώ· εγώ πληγώνω και ιατρεύω. Και δεν υπάρχει κάποιος που να ελευθερώνει από το χέρι μου.
40 Επειδή, εγώ υψώνω το χέρι μου στον ουρανό, και λέω: Εγώ ζω στον αιώνα.
41 Αν ακονίσω την αστραποφόρα μάχαιρά μου, και βάλω το χέρι μου σε κρίση, Θα κάνω εκδίκηση στους εχθρούς μου, και θα κάνω ανταπόδοση σ' εκείνους που με μισούν·
42 Θα μεθύσω τα βέλη μου από αίμα, και η μάχαιρά μου θα καταφάει κρέατα, Από το αίμα των φονευμένων και των αιχμαλώτων, από το κεφάλι των αρχόντων των εχθρών.
43 Ευφρανθείτε, έθνη, μαζί με τον λαό του· επειδή, θα κάνει εκδίκηση για το αίμα των δούλων του. Και θα αποδώσει εκδίκηση στους εναντίους του, και θα καθαρίσει τη γη του, και τον λαό του.
44 Και ο Μωυσής ήρθε, και μίλησε όλα τα λόγια αυτού τού τραγουδιού σε επήκοον του λαού, αυτός και ο Ιησούς, ο γιος τού Ναυή.
45 Και ο Μωυσής τέλειωσε στο να μιλάει όλα αυτά τα λόγια σε ολόκληρο τον Ισραήλ.
46 Και τους είπε: Βάλτε τις καρδιές σας σε όλα τα λόγια, που εγώ σήμερα διακηρύττω σε σας· τα οποία θα παραγγείλετε στα παιδιά σας να προσέχουν στο να εκτελούν, όλα τα λόγια αυτού τού νόμου.
47 Επειδή, αυτός δεν είναι σε σας ένας μάταιος λόγος· επειδή, αυτή είναι η ζωή σας και με τον λόγο αυτό θα μακροημερεύσετε επάνω στη γη, προς την οποίαν διαβαίνετε τον Ιορδάνη για να την κληρονομήσετε.
48 ΚΑΙ ο Κύριος μίλησε στον Μωυσή την ίδια εκείνη ημέρα, λέγοντας:
49 Ανέβα σ' αυτό το βουνό Αβαρίμ, το βουνό Νεβώ, που είναι στη γη τού Μωάβ, κατάντικρυ στην Ιεριχώ· και κοίταξε τη γη Χαναάν, που εγώ δίνω στους γιους Ισραήλ για ιδιοκτησία·
50 και να πεθάνεις στο βουνό όπου ανεβαίνεις, και να προστεθείς στον λαό σου, όπως ο αδελφός σου ο Ααρών πέθανε στο βουνό Ωρ, και προστέθηκε στον λαό του·
51 επειδή, απειθήσατε σε μένα ανάμεσα στους γιους Ισραήλ στα νερά τής Μεριβά-κάδης, στην έρημο Σιν· επειδή, δεν με αγιάσατε ανάμεσα στους γιους Ισραήλ·
52 γι' αυτό, θα δεις τη γη από απέναντι, εκεί μέσα όμως δεν θα μπεις, στη γη που εγώ δίνω στους γιους Ισραήλ.