1 Πού πήγε ο αγαπητός σου, ω ωραία, ανάμεσα στις γυναίκες; Πού στράφηκε ο αγαπητός σου; Και θα τον αναζητήσουμε μαζί σου.
2 Ο αγαπητός μου κατέβηκε στον κήπο του, στις πρασιές των αρωμάτων, για να ποιμαίνει μέσα στους κήπους, και να μαζεύει κρίνα.
3 Εγώ είμαι του αγαπητού μου, και ο αγαπητός μου είναι δικός μου· ποιμαίνει ανάμεσα στα κρίνα.
4 Είσαι ωραία, αγαπητή μου, σαν τη Θερσά, χαριτωμένη σαν την Ιερουσαλήμ, τρομερή σαν στρατός με σημαίες.
5 Απόστρεψε τα μάτια σου από πάνω μου, επειδή με κατέπληξαν· τα μαλλιά σου είναι σαν ποίμνιο από κατσίκια, που κατεβαίνουν από το βουνό Γαλαάδ.
6 Τα δόντια σου είναι σαν ποίμνιο από πρόβατα, τα οποία ανεβαίνουν από το λούσιμο, που γεννούν πάντοτε δίδυμα, και δεν υπάρχει άτεκνο ανάμεσά τους·
7 τα μάγουλά σου είναι σαν ένα κομμάτι από ρόδι ανάμεσα στους πλοκάμους σου.
8 Υπάρχουν 60 βασίλισσες, και 80 παλλακές, και αναρίθμητες νεάνιδες·
9 μία είναι η περιστερά μου, η αψεγάδιαστή μου· αυτή είναι η μόνη τής μητέρας της· είναι η εκλεκτή εκείνης που τη γέννησε. Την είδαν οι θυγατέρες, και τη μακάρισαν· οι βασίλισσες και οι παλλακές, και την επαίνεσαν.
10 Ποια είναι αυτή, που βγαίνει σαν την αυγή, ωραία σαν το φεγγάρι, που λάμπει σαν τον ήλιο, τρομερή σαν στρατός με σημαίες;
11 Κατέβηκα στον κήπο με τις καρυδιές για να δω τη χλόη τής κοιλάδας, να δω αν βλάστησε η άμπελος, κι αν άνθισαν οι ροδιές.
12 Χωρίς να αισθανθώ, η ψυχή μου με έκανε σαν τις άμαξες του Αμινναδίβ.
13 Γύρνα πίσω, γύρνα πίσω, ω Σουλαμίτιδα· γύρνα πίσω, γύρνα πίσω, για να σε θωρήσουμε. Τι θα δείτε στη Σουλαμίτιδα; Σαν έναν χορό δύο στρατοπέδων;