1 ΥΣΤΕΡΑ δε απ' αυτά, ο Παύλος, αναχωρώντας από την Αθήνα, ήρθε στην Κόρινθο·
2 και βρίσκοντας κάποιον Ιουδαίο, που λεγόταν Ακύλας, γεννημένον στον Πόντο, ο οποίος πρόσφατα είχε έρθει από την Ιταλία, και τη γυναίκα του, την Πρίσκιλλα, (επειδή, ο Κλαύδιος είχε διατάξει να αναχωρήσουν όλοι οι Ιουδαίοι από τη Ρώμη), ήρθε σ' αυτούς·
3 και δεδομένου ότι ήταν ομότεχνος, έμενε κοντά τους και εργαζόταν· επειδή, ήσαν σκηνοποιοί στην τέχνη.
4 Και ερχόταν σε συζήτηση στη συναγωγή κάθε σάββατο, και έπειθε τους Ιουδαίους και τους Έλληνες.
5 Όταν δε και ο Σίλας και ο Τιμόθεος κατέβηκαν από τη Μακεδονία, ο Παύλος συσφιγγόταν στο πνεύμα του, διαμαρτυρόμενος προς τους Ιουδαίους ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός.
6 Και επειδή αυτοί εναντιώνονταν και κακολογούσαν, αφού ξετίναξε τα ιμάτιά του, τους είπε: Το αίμα σας επάνω στο κεφάλι σας· εγώ είμαι καθαρός· από τώρα και στο εξής θα πάω στα έθνη.
7 Και όταν έφυγε από εκεί, ήρθε στο σπίτι κάποιου που ονομαζόταν Ιούστος, ο οποίος σεβόταν τον Θεό, του οποίου το σπίτι συνόρευε με τη συναγωγή.
8 Και ο αρχισυνάγωγος Κρίσπος πίστεψε στον Κύριο μαζί με ολόκληρη την οικογένειά του· και πολλοί από τους Κορινθίους, ακούγοντας, πίστευαν και βαπτίζονταν.
9 Και ο Κύριος, διαμέσου οράματος, τη νύχτα, είπε στον Παύλο: Μη φοβάσαι, αλλά μίλα και μη σιωπήσεις·
10 επειδή, εγώ είμαι μαζί σου, και κανένας δεν θα βάλει χέρι επάνω σου για να σε κακοποιήσει· δεδομένου ότι, έχω πολύ λαό μέσα σ' αυτή την πόλη.
11 Και εκεί κάθησε έναν χρόνο και έξι μήνες, διδάσκοντας ανάμεσα σ' αυτούς τον λόγο τού Θεού.
12 Και όταν ανθύπατος της Αχαϊας ήταν ο Γαλλίωνας, οι Ιουδαίοι ξεσηκώθηκαν με μία γνώμη ενάντια στον Παύλο, και τον έφεραν στο δικαστήριο,
13 λέγοντας, ότι: Αυτός πείθει τούς ανθρώπους να λατρεύουν τον Θεό αντίθετα προς τον νόμο.
14 Και όταν ο Παύλος επρόκειτο να ανοίξει το στόμα, ο Γαλλίωνας είπε στους Ιουδαίους: Αν μεν ήταν κάποιο αδίκημα ή πονηρό ραδιούργημα, ω Ιουδαίοι, εύλογα θα σας ανεχόμουν·
15 αν, όμως, είναι ζήτημα για λέξεις και ονόματα και τον νόμο σας, δείτε τα εσείς οι ίδιοι· επειδή, κριτής γι' αυτά εγώ δεν θέλω να γίνω.
16 Και τους έδιωξε από το δικαστήριο.
17 Και όλοι οι Έλληνες, αφού έπιασαν τον αρχισυνάγωγο Σωσθένη, τον χτυπούσαν μπροστά στο δικαστήριο· και τον Γαλλίωνα δεν τον ένοιαζε καθόλου γι' αυτά.
18 Και ο Παύλος, αφού έμεινε ακόμα αρκετές ημέρες εκεί, έπειτα αποχαιρετώντας τούς αδελφούς, εξέπλευσε στη Συρία· και μαζί του η Πρίσκιλλα και ο Ακύλας, αφού ξύρισε το κεφάλι στις Κεχρεές· επειδή, είχε ευχή.
19 Και έφτασε στην Έφεσο, και άφησε εκείνους εκεί, αυτός όμως μπαίνοντας μέσα στη συναγωγή, ήρθε σε συζήτηση με τους Ιουδαίους.
20 Και ενώ τον παρακαλούσαν να μείνει περισσότερο καιρό κοντά τους, δεν συγκατένευσε·
21 αλλά, τους αποχαιρέτησε, λέγοντας: Πρέπει οπωσδήποτε να κάνω την ερχόμενη γιορτή στα Ιεροσόλυμα, θα επιστρέψω όμως πάλι σε σας, του Θεού θέλοντος. Και απέπλευσε από την Έφεσο.
22 Και όταν αποβιβάστηκε στην Καισάρεια, ανέβηκε στην Ιερουσαλήμ και αφού χαιρέτησε την εκκλησία, κατέβηκε στην Αντιόχεια.
23 Και αφού διέμεινε λίγο καιρό, βγήκε έξω, και διερχόταν διαδοχικά τη γη τής Γαλατίας και τη Φρυγία, επιστηρίζοντας όλους τούς μαθητές.
24 Και κάποιος Ιουδαίος, με το όνομα Απολλώς, καταγόμενος από την Αλεξάνδρεια, άνδρας λόγιος, έφτασε στην Έφεσο, ο οποίος ήταν δυνατός στις γραφές.
25 Αυτός ήταν κατηχημένος στον δρόμο τού Κυρίου, και παλλόμενος από ζέση στο πνεύμα του, μιλούσε και δίδασκε με ακρίβεια αυτά που είχαν σχέση με τον Κύριο, γνωρίζοντας μονάχα το βάπτισμα του Ιωάννη.
26 Κι αυτός άρχισε να μιλάει με παρρησία μέσα στη συναγωγή· όταν δε τον άκουσαν ο Ακύλας και η Πρίσκιλλα, τον πήραν, και του εξέθεσαν με μεγαλύτερη ακρίβεια τον δρόμο τού Θεού.
27 Και επειδή ήθελε να περάσει στην Αχαϊα, οι αδελφοί έγραψαν προς τους μαθητές, προτρέποντας να τον δεχθούν· ο οποίος, όταν ήρθε, ωφέλησε πολύ εκείνους που με τη χάρη είχαν πιστέψει.
28 Επειδή, έλεγχε δημόσια τους Ιουδαίους με έντονο τρόπο, αποδεικνύοντας διαμέσου των γραφών ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός.