Yeremya - Jeremiah
1 "Eğer geri dönersen, ey İsrail, Eğer bana geri dönersen" diyor RAB, "İğrenç putlarını gözümün önünden uzaklaştırır, Bir daha yoldan sapmazsan;
2 'RAB'bin varlığı hakkı için diyerek Sadakatle, adaletle, doğrulukla ant içersen, Uluslar O'nun aracılığıyla kutsanacak, O'nunla övünecekler."
3 RAB Yahuda ve Yeruşalim halkına şöyle diyor: "İşletilmemiş toprağınızı sürün, Dikenler arasına ekmeyin.
4 Ey sizler, Yahuda halkı ve Yeruşalim'de yaşayanlar, Kendinizi RAB'be adayın, Bunu engelleyen her şeyi yüreğinizden uzaklaştırın. Yoksa yaptığınız kötülüklerden ötürü Öfkem ateş gibi yağacak, Her şeyi yiyip bitirecek Ve söndüren olmayacak."
5 "Yahuda'da duyurun, Yeruşalim'de ilan edin, 'Ülkede boru çalın! deyin, 'Toplanın diye haykırın, 'Surlu kentlere kaçalım!
6 Siyon'a giden yolu gösteren Bir işaret koyun! Güvenliğiniz için kaçın! Durmayın! Üzerinize kuzeyden felaket, Büyük yıkım getirmek üzereyim."
7 Aslan ininden çıktı, Ulusları yok eden yola koyuldu. Ülkenizi viran etmek için Yerinden ayrıldı. Kentleriniz yerle bir edilecek, İçlerinde yaşayan kalmayacak.
8 Onun için çula sarının, Dövünüp haykırın, Çünkü RAB'bin kızgın öfkesi üzerimizden kalkmadı.
9 "O gün" diyor RAB, "Kral da önderler de yılacak, Kâhinler şaşkına dönecek, Peygamberler donakalacak."
10 O zaman, "Ah, Egemen RAB" dedim, "'Esenlikte olacaksınız diyerek bu halkı da Yeruşalim'i de tam anlamıyla aldattın. Çünkü kılıç boğazımıza dayandı."
11 O zaman bu halka ve Yeruşalim'e, "Çöldeki çıplak tepelerden halkıma doğru sıcak bir rüzgar esiyor, ama harman savurmak ya da ayırmak için değil" denecek,
12 "Benden gelen bu rüzgar çok daha güçlü olacak. Şimdi bu halka yargılarımı bildiriyorum."
13 İşte düşman bulut gibi ilerliyor; Savaş arabaları kasırga sanki, Atları kartallardan daha çevik. Vay başımıza! Mahvolduk!
14 Ey Yeruşalim, yüreğini kötülükten arındır ki, Kurtulasın. Ne zamana dek yüreğinde kötü düşünceler barındıracaksın?
15 Dan'dan bir ses bildiriyor, Efrayim dağlarından kötü haber duyuruyor!
16 "Uluslara duyurun, Yeruşalim'e bildirin: 'Uzak bir ülkeden gelen ordu çevresini kuşatacak, Yahuda kentlerine karşı Savaş naraları atacaklar.
17Bir tarlayı koruyanlar gibi Kuşatacaklar Yeruşalim'i. Çünkü Yeruşalim bana başkaldırdı" diyor RAB.
18"Kendi davranışların, kendi yaptıkların Başına gelmesine neden oldu bunların. Cezan bu. Ne acı! Nasıl da yüreğine işliyor!"
19Ah, içim, içim! Acıdan kıvranıyorum. Ah, yüreğim, yüreğim çarpıyor. Sessiz duramıyorum! Çünkü boru sesini, savaş naralarını işittim!
20Felaket felaketi izliyor, Bütün ülke viran oldu. Bir anda çadırlarım, Perdelerim yok oldu.
21Ne zamana dek düşman sancağını görmek, Boru sesini duymak zorunda kalacağım?
22"Halkım akılsızdır, Beni tanımıyor. Aptal çocuklardır, Akılları yok. Kötülük etmeyi iyi bilir, İyilik etmeyi bilmezler" diyor RAB.
23Ben Yeremya yere baktım, şekilsizdi, boştu, Göğe baktım, ışık yoktu.
24Dağlara baktım, titriyorlardı, Bütün tepeler sarsılıyordu.
25Baktım, insan yoktu, Gökte uçan bütün kuşlar kaçmıştı.
26Baktım, verimli toprak çöle dönmüş, Bütün kentler yıkılmıştı. Bütün bunlar RAB'bin yüzünden, O'nun kızgın öfkesi yüzünden olmuştu.
27RAB diyor ki, "Bütün ülke viran olacak, Ama onu büsbütün yok etmeyeceğim.
28Bu yüzden yeryüzü yasa gömülecek, Gök kararacak; Çünkü ben söyledim, ben tasarladım. Fikrimi değiştirmeyecek, Verdiğim karardan dönmeyeceğim."
29Her kentin halkı, Atlılarla okçuların gürültüsünden kaçıyor. Kimi çalılıklara giriyor, Kimi kayalıklara tırmanıyor. Bütün kentler terk edildi, Oralarda kimse yaşamıyor.
30Ey sen, viran olmuş kent, Kırmızı giysiler giymekle, Altın süsler bezenmekle, Gözüne sürme çekmekle ne elde edeceksin? Kendini böyle güzelleştirmen boşuna. Oynaşların seni küçümsüyor, Canını almak istiyorlar.
31Sancı çeken kadının haykırışını, İlk çocuğunu doğuran kadının çektiği acıyı, Ellerini uzatmış, soluğu kesilmiş Siyon kızının*, "Eyvah! Katillerin karşısında bayılıyorum" Diye haykırdığını işitir gibi oldum.