2 Samuel
1 En Dawid het die woorde van hierdie lied tot die HERE gespreek op die dag toe die HERE hom gered het uit die hand van al sy vyande en uit die hand van Saul.
2 En hy het gesê: Die HERE is my rots en my bergvesting en my redder;
3 God is my rots by wie ek skuil; my skild en die horing van my heil, my rotsvesting en my toevlug, my verlosser; van geweld het U my verlos.
4 Ek roep die HERE aan wat lofwaardig is, en van my vyande word ek verlos.
5 Want die golwe van die dood het my omring, strome van onheil het my oorval.
6 Bande van die doderyk het my omring, strikke van die dood het my teëgekom.
7 Toe ek benoud was, het ek die HERE aangeroep, en ek het geroep tot my God; en uit sy paleis het Hy my stem gehoor, en my hulpgeroep was in sy ore.
8 Toe het die aarde geskud en gebewe, die fondamente van die hemel het gesidder en geskud, omdat Hy toornig was.
9 Rook in sy neus het opgegaan, en ‘n vuur uit sy mond het verteer; kole uit Hom het gebrand.
10 En Hy het die hemel gebuig en neergedaal, en wolkedonkerheid was onder sy voete.
11 En Hy het op ‘n gérub gery en gevlieg; ja, Hy het verskyn op die vlerke van die wind.
12 En Hy het duisternis rondom Hom as hutte gestel, versameling van waters, diktes van wolke.
13 Uit die glans voor Hom het gloeiende kole gebrand.
14 Uit die hemel het die HERE gedonder, en die Allerhoogste het sy stem laat hoor.
15 En Hy het pyle uitgestuur en hulle verstrooi, bliksems en hulle verwar.
16 En die beddings van die see het sigbaar geword, die fondamente van die wêreld is blootgelê, deur die dreiging van die HERE, vanweë die geblaas van die wind van sy neus.
17Uit die hoogte het Hy sy hand uitgestrek, Hy het my gegryp, my uit groot waters getrek.
18Hy het my verlos van my magtige vyand, van my haters, omdat hulle te sterk was vir my.
19Hulle het my oorval op die dag van my nood, maar die HERE was my steun.
20En Hy het my uitgelei in die ruimte, Hy het my gered, omdat Hy behae in my gehad het.
21Die HERE het met my gehandel na my geregtigheid; na die reinheid van my hande het Hy my vergelde.
22Want ek het die weë van die HERE gehou en nie goddeloos van my God afgewyk nie.
23Want al sy verordeninge was voor my, en sy insettinge—daar het ek nie van afgewyk nie.
24Maar ek was opreg voor Hom, en ek was op my hoede vir my ongeregtigheid.
25So het die HERE my dan vergelde na my geregtigheid, na my reinheid voor sy oë.
26By die liefderyke betoon U Uself liefderyk, by die opregte man opreg,
27by die reine, rein; maar by die valse betoon U Uself verkeerd.
28En U verlos die verdrukte volk, maar u oë is teen die hoogmoediges; U verneder hulle.
29Want U is my lamp, o HERE! En die HERE laat my duisternis opklaar.
30Want met U loop ek ‘n bende storm, met my God spring ek oor ‘n muur.
31Die weg van God is volmaak; die woord van die HERE is gelouter; Hy is ‘n skild vir almal wat by Hom skuil.
32Want wie is God buiten die HERE, en wie ‘n rots buiten onse God?
33Die God wat my sterk toevlug is, en Hy het vir my ‘n weg volkomelik uitgesoek.
34Hy maak my voete soos dié van herte en laat my staan op my hoogtes.
35Hy leer my hande om oorlog te voer, sodat my arms ‘n koperboog span.
36En U het my die skild van u uitredding gegee, en u neerbuigende goedheid het my groot gemaak.
37U het my voetstap onder my ruim gemaak, en my enkels het nie gewankel nie.
38Ek het my vyande agtervolg en hulle verdelg en nie teruggekom voordat ek hulle vernietig het nie.
39Ja, ek het hulle vernietig en hulle verbrysel, sodat hulle nie weer opgestaan het nie, maar onder my voete geval het.
40En U het my met krag omgord vir die stryd, U het my teëstanders onder my laat buk.
41En U het my vyande vir my laat vlug; my haters, dié het ek vernietig.
42Hulle het rondgekyk, maar daar was geen verlosser nie; na die HERE, maar Hy het hulle nie geantwoord nie.
43Toe het ek hulle vermaal soos die stof van die aarde, soos modder van die strate het ek hulle fyngemaal, hulle vertrap.
44En U het my gered uit die getwis van my volk; U het my bewaar as ‘n hoof van nasies; ‘n volk wat ek nie geken het nie, het my gedien.
45Uitlanders het al kruipende na my gekom; sodra hulle van my gehoor het, was hulle gehoorsaam aan my.
46Uitlanders word kragteloos en kom met siddering uit hulle vestings.
47Die HERE leef! En geloofd sy my rots, en laat verhoog wees die God wat die rots is van my heil!
48Die God wat my die wraak gee en volke onder my neerwerp;
49en wat my uitlei onder my vyande uit; ja, U verhef my bo my teëstanders, U bevry my van die man van geweld.
50Daarom wil ek U loof, o HERE, onder die nasies, en tot eer van u Naam wil ek psalmsing;
51Hy is dit wat die verlossing van sy koning groot maak en goedertierenheid bewys aan sy gesalfde, aan Dawid en aan sy nageslag tot in ewigheid.