1 ΚΑΙ τον 12ο μήνα, αυτός είναι ο μήνας Αδάρ, τη 13η ημέρα του ίδιου μήνα, όταν το διάταγμα του βασιλιά και η διαταγή του πλησίαζε να εκτελεστεί, την ημέρα κατά την οποία οι εχθροί των Ιουδαίων έλπιζαν να τους εξουσιάσουν, (αν και στράφηκε προς το αντίθετο, επειδή οι Ιουδαίοι εξουσίασαν επάνω σ' αυτούς, που τους μισούσαν),
2 συγκεντρώθηκαν οι Ιουδαίοι στις πόλεις τους, σε όλες τις επαρχίες του βασιλιά Ασσουήρη, για να βάλουν χέρι επάνω σ' αυτούς που ζητούσαν το κακό τους· και κανένας δεν μπόρεσε να τους αντισταθεί, επειδή ο φόβος τους έπεσε επάνω σε όλους τούς λαούς.
3 Και όλοι οι άρχοντες των επαρχιών, και οι σατράπες, και οι διοικητές, και οι οικονόμοι τού βασιλιά, βοηθούσαν τους Ιουδαίους· επειδή, ο φόβος τού Μαροδοχαίου έπεσε επάνω τους·
4 για τον λόγο ότι, ο Μαροδοχαίος ήταν μεγάλος μέσα στον οίκο τού βασιλιά, και η φήμη του διαδόθηκε σε όλες τις επαρχίες· επειδή, ο άνθρωπος ο Μαροδοχαίος γινόταν όλο και ισχυρότερος.
5 Και οι Ιουδαίοι χτύπησαν όλους τους εχθρούς τους, με χτύπημα ρομφαίας, και σφαγή, και όλεθρο, και έκαναν σ' αυτούς που τους μισούσαν, όπως ήθελαν.
6 Και στα Σούσα, τη βασιλική πόλη, οι Ιουδαίοι φόνευσαν και εξολόθρευσαν 500 άνδρες.
7 Και τον Φαρσανδαθά, και τον Δαλφών, και τον Ασπαθά,
8 και τον Ποραθά,και τον Αδαλία, και τον Αριδαθά,
9 και τον Φαρμαστά, και τον Αρισαϊ, και τον Αριδαϊ και τον Βαϊεζαθά,
10 τους δέκα γιους τού Αμάν, γιου τού Αμμεδαθά, του εχθρού των Ιουδαίων, τους φόνευσαν· επάνω σε λάφυρα, όμως, δεν έβαλαν το χέρι τους.
11 Εκείνη την ημέρα, ο αριθμός αυτών που φονεύθηκαν στα Σούσα, στη βασιλική πόλη, φέρθηκε μπροστά στον βασιλιά.
12 Και ο βασιλιάς είπε στη βασίλισσα Εσθήρ: Στα Σούσα, τη βασιλική πόλη, οι Ιουδαίοι φόνευσαν και εξολόθρευσαν 500 άνδρες, και τους δέκα γιους τού Αμάν· στις υπόλοιπες επαρχίες τού βασιλιά τι έκαναν; Τώρα, ποιο είναι το ζήτημά σου; Και θα σου δοθεί· και ποιο είναι ακόμα το αίτημά σου; Και θα γίνει.
13 Και η Εσθήρ είπε: Αν είναι αρεστό στον βασιλιά, ας δοθεί στους Ιουδαίους, που βρίσκονται, στα Σούσα, να κάνουν και αύριο σύμφωνα με τη διαταγή αυτής της ημέρας· και τους δέκα γιους τού Αμάν να τους κρεμάσουν επάνω σε ξύλα.
14 Και ο βασιλιάς πρόσταξε να γίνει έτσι· και εκδόθηκε διαταγή στα Σούσα· και κρέμασαν τους δέκα γιους τού Αμάν.
15 Και οι Ιουδαίοι, που ήσαν στα Σούσα, συγκεντρώθηκαν, και τη 14η ημέρα του μήνα Αδάρ, και φόνευσαν 300 άνδρες στα Σούσα· στα λάφυρα, όμως, δεν έβαλαν το χέρι τους.
16 Και οι άλλοι Ιουδαίοι, που ήσαν στις επαρχίες τού βασιλιά, συγκεντρώθηκαν και στάθηκαν υπέρ της ζωής τους, και πήραν ανάπαυση από τους εχθρούς τους, και φόνευσαν απ' αυτούς που τους μισούσαν 75.000· σε λάφυρα, όμως, δεν έβαλαν το χέρι τους·
17 τη 13η ημέρα τού μήνα Αδάρ· και τη 14η ημέρα του ίδιου μήνα αναπαύθηκαν, και την έκαναν ημέρα συμποσίου και ευφροσύνης.
18 Και οι Ιουδαίοι που ήσαν στα Σούσα συγκεντρώθηκαν τη 13η ημέρα του, και τη 14η ημέρα του· και τη 15η ημέρα του ίδιου μήνα αναπαύθηκαν, και την έκαναν ημέρα συμποσίου και ευφροσύνης.
19 Γι' αυτό, οι Ιουδαίοι, οι χωρικοί, που κατοικούσαν στις ατείχιστες πόλεις, έκαναν τη 14η ημέρα του μήνα Αδάρ ημέρα ευφροσύνης και συμποσίου, και ημέρα αγαθή, και έστελναν μερίδες ο ένας στον άλλον.
20 ΚΑΙ ο Μαροδοχαίος έγραψε αυτά τα πράγματα, και έστειλε επιστολές σε όλους τούς Ιουδαίους, που ήσαν σε όλες τις επαρχίες τού βασιλιά Ασσουήρη, σ' αυτούς που ήσαν κοντά και σ' αυτούς που ήσαν μακριά,
21 προσδιορίζοντάς τους να τηρούν τη 14η ημέρα τού μήνα Αδάρ, και τη 15η του ίδιου μήνα, κάθε χρόνο,
22 σαν τις ημέρες που οι Ιουδαίοι αναπαύθηκαν από τους εχθρούς τους, και τον μήνα κατά τον οποίο η λύπη τους μετατράπηκε γι' αυτούς σε χαρά, και το πένθος σε ημέρα αγαθή· ώστε να τις κάνουν ημέρες συμποσίου και ευφροσύνης, και να στέλνουν μερίδες ο ένας στον άλλον, και δώρα στους φτωχούς.
23 Και οι Ιουδαίοι δέχθηκαν εκείνο που άρχισαν να κάνουν, κι εκείνο που τους έγραψε ο Μαροδοχαίος·
24 επειδή, ο Αμάν, ο γιος τού Αμμεδαθά, ο Αγαγίτης, ο εχθρός όλων των Ιουδαίων, σκευώρησε ενάντια στους Ιουδαίους να τους αφανίσει, και έρριξε Φουρ, δηλαδή κλήρο, για να τους εξολοθρεύσει, και να τους αφανίσει·
25 όταν, όμως, ήρθε αυτή, η Εσθήρ, μπροστά στον βασιλιά, πρόσταξε με επιστολές, να στραφεί ενάντια στο κεφάλι του η κακή του σκευωρία, που σκευώρησε ενάντια στους Ιουδαίους, και τον κρέμασαν επάνω στο ξύλο, αυτόν και τους γιους του.
26 Γι' αυτό, ονόμασαν τις ημέρες αυτές Φουρείμ, από το όνομα Φουρ. Ως εκ τούτου, και για όλους τους λόγους αυτής της επιστολής, και για εκείνο που είδαν για το πράγμα αυτό, και που συνέβηκε σ' αυτούς,
27 οι Ιουδαίοι διέταξαν, και δέχθηκαν επάνω τους, κι επάνω στους απογόνους τους, κι επάνω σ' αυτούς που ενώθηκαν μαζί τους, να μη παραλείψουν ποτέ από το να τηρούν τις δύο αυτές ημέρες, σύμφωνα με το γραμμένο γι' αυτές, και στον καιρό τους κάθε χρόνο·
28 και οι ημέρες αυτές να αναφέρονται και να τηρούνται σε κάθε γενεά, κάθε συγγένεια, κάθε επαρχία, και κάθε πόλη· και οι ημέρες αυτές των Φουρείμ να μη εκλείψουν μέσα από τους Ιουδαίους, και να μη σταματήσει η θύμησή τους από τους απογόνους τους.
29 Τότε, η βασίλισσα Εσθήρ, η θυγατέρα τού Αβιχαίλ, και ο Μαροδοχαίος, ο Ιουδαίος, έγραψαν για δεύτερη φορά, με όλο το κύρος, για να τα στερεώσουν, τα γραμμένα για τα Φουρείμ.
30 Και έστειλαν επιστολές σε όλους τους Ιουδαίους, στις 127 επαρχίες τού βασιλείου τού Ασσουήρη, με λόγια ειρήνης και αλήθειας,
31 για να στερεώσει τις ημέρες αυτές των Φουρείμ στους καιρούς τους, όπως τους προσδιόρισαν ο Μαροδοχαίος, ο Ιουδαίος, και η βασίλισσα Εσθήρ, και όπως καθόρισαν γι' αυτούς και για τους απογόνους τους, την υπόθεση των νηστειών και της κραυγής τους.
32 Και με διαταγή τής Εσθήρ επικυρώθηκε η υπόθεση αυτή των Φουρείμ· και γράφτηκε σε βιβλίο.