1 ΕΓΩ είμαι άνθρωπος, που είδα θλίψη από το ραβδί τού θυμού του.
2 Με οδήγησε και με έφερε στο σκοτάδι, και όχι στο φως.
3 Ναι, στράφηκε εναντίον μου· εναντίον μου έστρεψε το χέρι του όλη την ημέρα.
4 Έφθειρε τη σάρκα μου και το δέρμα μου· σύντριψε τα κόκαλά μου.
5 Έκτισε εναντίον μου, και με περικύκλωσε χολή και μόχθο.
6 Με κάθισε σε σκοτεινά μέρη, σαν σε αιώνιους νεκρούς.
7 Με περιέφραξε, για να μη βγω· βάρυνε τις αλυσίδες μου.
8 Ακόμα κι όταν κράζω και αναβοώ, αποκλείει την προσευχή μου.
9 Με πελεκητές πέτρες περιέφραξε τους δρόμους μου, στρέβλωσε τις τρίβους μου.
10 Έγινε σε μένα αρκούδα που ενεδρεύει, λιοντάρι σε απόκρυφους τόπους.
11 Παρέτρεξε τους δρόμους μου, και με κατασπάραξε, με έκανε αφανισμένη.
12 Τέντωσε το τόξο του, και με έστησε σαν σκοπό σε βέλος.
13 Έμπηξε στα νεφρά μου τα βέλη τής φαρέτρας του.
14 Έγινα το περίγελο σε ολόκληρο τον λαό μου, τραγούδι τους όλη την ημέρα.
15 Με χόρτασε από πικρία· με μέθυσε με αψίνθι.
16 Και σύντριψε τα δόντια μου με χαλίκια· με σκέπασε με στάχτη.
17 Και απέσπρωξε από την ειρήνη την ψυχή μου· λησμόνησα το αγαθό.
18 Και είπα: Χάθηκε η δύναμή μου και η ελπίδα μου από τον Κύριο.
19 Θυμήσου τη θλίψη μου, και την έξωσή μου, το αψίνθι και τη χολή.
20 Η ψυχή μου τα θυμάται αυτά ακατάπαυστα, και είναι μέσα μου ταπεινωμένη.
21 Αυτό ανακαλώ στην καρδιά μου, γι' αυτό έχω ελπίδα.
22 Είναι έλεος του Κυρίου ότι, δεν συντελεστήκαμε, επειδή δεν έλειψαν οι οικτιρμοί του.
23 Ανανεώνονται κατά τα πρωινά· μεγάλη είναι η πιστότητά σου.
24 Ο Κύριος είναι η μερίδα μου, είπε η ψυχή μου· γι' αυτό θα ελπίζω σ' αυτόν.
25 Αγαθός είναι ο Κύριος σ' αυτούς που τον προσμένουν, στην ψυχή που τον εκζητεί.
26 Καλό είναι και να ελπίζει κανείς, και να εφησυχάζει στη σωτηρία τού Κυρίου.
27 Καλό είναι στον άνθρωπο να βαστάζει ζυγό στη νιότη του.
28 Θα κάθεται ολομόναχος και θα σιωπά, επειδή ο Θεός επέβαλε επάνω του φορτίο.
29 Θα βάλει το στόμα του στο χώμα, ίσως υπάρχει ελπίδα.
30 Θα δώσει το σαγόνι σ' αυτόν που τον ραπίζει· θα χορτάσει από ονειδισμό.
31 Επειδή, ο Κύριος δεν απορρίπτει για πάντα·
32 αλλά, και αν θλίψει, θα δείξει, όμως, και οικτιρμούς, σύμφωνα με το πλήθος τού ελέους του.
33 Επειδή, δεν θλίβει από καρδιάς ούτε καταθλίβει τους γιους των ανθρώπων.
34 Το να καταπατεί κάποιος κάτω από τα πόδια του όλους τούς δεσμίους τής γης·
35 το να διαστρέφει κρίση ανθρώπου μπροστά στο πρόσωπο του Υψίστου·
36 το να αδικεί άνθρωπο στη δίκη του· ο Κύριος δεν τα βλέπει.
37 Ποιος λέει κάτι, και γίνεται, χωρίς να το προστάξει ο Κύριος;
38 Από το στόμα τού Υψίστου δεν βγαίνουν τα κακά και τα αγαθά;
39 Γιατί θα γόγγυζε ένας άνθρωπος που ζει, ένας άνθρωπος, για την ποινή τής αμαρτίας του;
40 Ας ερευνήσουμε τους δρόμους μας, και ας εξετάσουμε, και ας επιστρέψουμε στον Κύριο.
41 Ας υψώσουμε τις καρδιές μας, και τα χέρια, προς τον Θεό, που είναι στους ουρανούς, λέγοντας:
42 Αμαρτήσαμε και αποστατήσαμε· εσύ δεν μας συγχώρεσες.
43 Περισκέπασες με θυμό, και μας καταδίωξες· φόνευσες, δεν λυπήθηκες.
44 Σκέπασες τον εαυτό σου με σύννεφο, για να μη διαβαίνει η προσευχή μας.
45 Μας έκανες σκύβαλο και βδέλυγμα στο μέσον των λαών.
46 Όλοι οι εχθροί μας άνοιξαν το στόμα τους εναντίον μας.
47 Φόβος και λάκκος ήρθαν επάνω μας, ερήμωση και συντριμμός.
48 Ρυάκια από νερά κατεβάζει το μάτι μου για τον συντριμμό τής θυγατέρας τού λαού μου.
49 Το μάτι μου σταλάζει, και δεν σιωπά, επειδή δεν έχει άνεση,
50 μέχρις ότου ο Κύριος σκύψει, και δει από τον ουρανό.
51 Το μάτι μου καταθλίβει την ψυχή μου, απ' όλες τις θυγατέρες τής πόλης μου.
52 Αυτοί που αναίτια με εχθρεύονται, με κυνήγησαν ακατάπαυστα σαν σπουργίτι.
53 Έκοψαν τη ζωή μου στον λάκκο, και έρριξαν επάνω μου πέτρα.
54 Τα νερά πλημμύρισαν πιο πάνω από το κεφάλι μου· είπα: Απορρίφθηκα!
55 Επικαλέστηκα το όνομά σου, Κύριε, από κατώτατον λάκκο.
56 Άκουσες τη φωνή μου· μη κλείσεις το αυτί σου στον στεναγμό μου, στην κραυγή μου.
57 Πλησίασες κατά την ημέρα που σε επικαλέστηκα· είπες: Μη φοβάσαι.
58 Κύριε, δίκασες τη δίκη τής ψυχής μου· λύτρωσες τη ζωή μου.
59 Είδες, Κύριε, το άδικο προς εμένα· κρίνε την κρίση μου.
60 Είδες όλες τις εκδικήσεις τους, όλους τους συλλογισμούς τους, εναντίον μου.
61 Άκουσες, Κύριε, τον ονειδισμό τους, όλους τους συλλογισμούς τους εναντίον μου·
62 τα λόγια αυτών που επανασταστούν εναντίον μου, και τις δολοπλοκίες τους εναντίον μου όλη την ημέρα.
63 Δες, όταν κάθονται, και όταν σηκώνονται· εγώ είμαι το τραγούδι τους.
64 Κάνε, Κύριε, ανταπόδοση σ' αυτούς, σύμφωνα με τα έργα των χεριών τους.
65 Δώσε σ' αυτούς πώρωση καρδιάς, την κατάρα σου επάνω τους.
66 Καταδίωξέ τους με οργή, και αφάνισέ τους κάτω από τους ουρανούς τού Κυρίου.