መነሻ
| |
ድምጽ
| |
ማውጫ
| |
ምዕራፎች
ሰቆቃው ኤርምያስ - Lamentations
ምዕራፍ:
1
2
3
4
5
1
፤ አሌፍ። በቍጣው በትር መከራ ያየ ሰው እኔ ነኝ።
2
፤ ብርሃን ወደ ሌለበት ወደ ጨለማ መርቶ ወሰደኝ።
3
፤ ዘወትር ቀኑን ሁሉ እጁን በላዬ መለሰ።
4
፤ ቤት። ሥጋዬንና ቁርበቴን አስረጀ፥ አጥንቴን ሰበረ።
5
፤ ቅጥር ሠራብኝ በሐሞትና በድካምም ከበበኝ።
6
፤ ቀድሞ ሞተው እንደ ነበሩ በጨለማ አኖረኝ።
7
፤ ጋሜል። እንዳልወጣ በዙሪያዬ ቅጥር ሠራብኝ፤ ሰንሰለቴን አከበደ።
8
፤ በጠራሁና በጮኽሁ ጊዜ ጸሎቴን ከለከለ።
9
፤ መንገዴን በተጠረበ ድንጋይ ዘጋ፥ ጐዳናዬንም አጣመመ።
10
፤ ዳሌጥ። እንደሚሸምቅ ድብ እንደ ተሸሸገም አንበሳ ሆነብኝ።
11
፤ መንገዴን ለወጠ፥ ገነጣጠለኝም፤ ባድማ አደረገኝ።
12
፤ ቀስቱን ገተረ ለፍላጻውም እንደ ጊጤ አደረገኝ።
13
፤ ሄ። የሰገባውን ፍላጻዎች በኵላሊቴ ውስጥ ተከለ።
14
፤ ለወገኔ ሁሉ ማላገጫ ቀኑንም ሁሉ መሳለቂያ ሆንሁ።
15
፤ ምሬት ሞላብኝ በእሬትም አጠገበኝ።
16
፤ ዋው። ጥርሴን በጭንጫ ሰበረ፥ በአመድም ከደነኝ።
17
፤ ነፍሴን ከሰላም አራቅህ፤ በጎ ነገርን ረሳሁ።
18
፤ እኔም። ኃይሌ ከእግዚአብሔርም ዘንድ ያለው ተስፋዬ ጠፋ አልሁ።
19
፤ ዛይ። መከራዬንና ችግሬን እሬትንና ሐሞትን አስብ።
20
፤ ነፍሴ እያሰበችው በውስጤ ፈዘዘች።
21
፤ ይህችን በልቤ አኖራለሁ፥ ስለዚህ እታገሣለሁ።
22
፤ ሔት። ያልጠፋነው ከእግዚአብሔር ምሕረት የተነሣ ነው፤ ርኅራኄው አያልቅምና።
23
፤ ማለዳ ማለዳ አዲስ ነው፤ ታማኝነትህ ብዙ ነው።
24
፤ ነፍሴ። እግዚአብሔር እድል ፈንታዬ ነው፤ ስለዚህ ተስፋ አደርገዋለሁ አለች።
25
፤ ጤት። እግዚአብሔር በተስፋ ለሚጠብቁት ለምትሻውም ነፍስ መልካም ነው።
26
፤ ሰው ዝም ብሎ የእግዚአብሔርን ማዳን ተስፋ ቢያደርግ መልካም ነው።
27
፤ ሰው በታናሽነቱ ቀንበር ቢሸከም መልካም ነው።
28
፤ ዮድ። እርሱ አሸክሞታልና ዝም ብሎ ለብቻው ይቀመጥ።
29
፤ ተስፋ የሆነው እንደ ሆነ አፉን በአፈር ውስጥ ያኑር።
30
፤ ጕንጩን ለሚመታው ይስጥ፥ ስድብንም ይጥገብ።
31
፤ ካፍ። ጌታ ለዘላለም አይጥልምና፤
32
፤ ቢያሳዝንም እንደ ምሕረቱ ብዛት ይራራልና፤
33
፤ የሰውን ልጆች ከልቡ አያስጨንቅም፥ አያሳዝንምም።
34
፤ ላሜድ። በምድር የተጋዙትን ሁሉ ከእግሩ በታች ይረግጣቸው ዘንድ፥
35
፤ የሰውን ፍርድ በልዑል ፊት ይመልስ ዘንድ፥
36
፤ የሰውን ፍርድ ያጣምም ዘንድ ጌታ እሺ አይልም።
37
፤ ሜም። ጌታ ያላዘዘውን የሚልና የሚፈጽም ማን ነው?
38
፤ ከልዑል አፍ ክፉና መልካም ነገር አይወጣምን?
39
፤ ሕያው ሰው የሚያጕረመርም፥ ሰው ስለ ኃጢአቱ ቅጣት የሚያጕረመርም ስለ ምንድር ነው?
40
፤ ኖን። መንገዳችንን እንመርምርና እንፈትን፥ ወደ እግዚአብሔርም እንመለስ።
41
፤ ልባችንን ከእጃችን ጋር በሰማይ ወዳለው ወደ እግዚአብሔር እናንሣ።
42
፤ በድለናል ዐምፀናልም፥ አንተም ይቅር አላልህም።
43
፤ ሳምኬት። በቍጣ ከደንኸን አሳደድኸንም፤ ገደልኸን፥ አልራራህም።
44
፤ ጸሎት እንዳያልፍ ራስህን በደመና ከደንህ።
45
፤ በአሕዛብ መካከል ጕድፍና ውዳቂ አደረግኸን።
46
፤ ዔ። ጠላቶቻችን ሁሉ አፋቸውን ኣላቀቁብን።
47
፤ ድንጋጤና ቍጣ፥ ጥፋትና ቅጥቃጤ ሆነብን።
48
፤ ስለ ወገኔ ሴት ልጅ ቅጥቃጤ ዓይኔ የውኃ ፈሳሽ አፈሰሰች።
49
፤
50
፤ ፌ። እግዚአብሔር ከሰማይ እስኪጐበኝና እስኪመለከት ድረስ ዓይኔ ሳታቋርጥ ዝም ሳትል እንባ ታፈስሳለች።
51
፤ ስለ ከተማዬ ቈነጃጅት ሁሉ ዓይኔ ነፍሴን አሳዘነች።
52
፤ ጻዴ። በከንቱ ነገር ጠላቶች የሆኑኝ እንደ ወፍ ማደንን አደኑኝ።
53
፤ ሕይወቴን በጕድጓድ አጠፉ፥ በላዬም ድንጋይ ጣሉ።
54
፤ በራሴ ላይ ውኆች ተከነበሉ፤ እኔም። ጠፋሁ ብዬ ነበር።
55
፤ ቆፍ። አቤቱ፥ በጠለቀ ጕድጓድ ውስጥ ሆኜ ስምህን ጠራሁ።
56
፤ ድምፄን ሰማህ፤ ጆሮህን ከልመናዬ አትመልስ።
57
፤ በጠራሁህ ቀን ቀርበህ። አትፍራ አልህ።
58
፤ ሬስ። ጌታ ሆይ፥ ስለ ነፍሴ ተምዋግተህ ሕይወቴን ተቤዠህ።
59
፤ አቤቱ፥ ጭንቀቴን አይተሃል፥ ፍርዴን ፍረድልኝ።
60
፤ በቀላቸውን ሁሉና በእኔ ላይ ያለውን አሳባቸውን ሁሉ አየህ።
61
፤ ሳን። አቤቱ፥ ስድባቸውንና በእኔ ላይ ያለውን አሳባቸውን ሁሉ፥
62
፤ የተነሡብኝን ሰዎች ከንፈሮች ቀኑንም ሁሉ ያሰቡብኝን አሳባቸውን ሰማህ።
63
፤ መቀመጣቸውንና መነሣታቸውን ተመልከት፤ እኔ መሳለቂያቸው ነኝ።
64
፤ ታው። አቤቱ፥ እንደ እጃቸው ሥራ ፍዳቸውን ትከፍላቸዋለህ።
65
፤ የልብ ዕውርነትንና እርግማንህን ትሰጣቸዋለህ።
66
፤ አቤቱ፥ በቍጣ ታሳድዳቸዋለህ ከሰማይም በታች ታጠፋቸዋለህ።
የገጽ ጫፍ
| |
የሚቀጥለው ምዕራፍ
| |
ማውጫ
|
መነሻ
Full online version
here
[with search engine, multilingual display and audio Bible]