1 ΚΑΙ έγινε σε μένα λόγος τού Κυρίου, λέγοντας:
2 Γιε ανθρώπου, εσύ κατοικείς ανάμεσα σε οίκον αποστάτη, που έχουν μάτια για να βλέπουν, αλλά δεν βλέπουν· αυτιά για να ακούν, αλλά δεν ακούν· επειδή, είναι οίκος αποστάτης.
3 Γι' αυτό, εσύ, γιε ανθρώπου, ετοίμασε για τον εαυτό σου μια αποσκευή μετοικεσίας, και να μετοικιστείς την ημέρα μπροστά τους· και θα μετοικιστείς από τον τόπο σου σε έναν άλλο τόπο μπροστά τους· ίσως προσέξουν, αν και είναι οίκος αποστάτης.
4 Και θα φέρεις έξω την αποσκευή σου την ημέρα μπροστά τους, σαν αποσκευή μετοικεσίας· και εσύ θα βγεις έξω την εσπέρα μπροστά τους, σαν εκείνους που εξέρχονται για μετοικεσία.
5 Μπροστά τους κάνε ένα άνοιγμα στον τοίχο, και φέρ' την έξω διαμέσου αυτού.
6 Μπροστά τους θα τη σηκώσεις επάνω στους ώμους, και θα τη βγάλεις έξω, ενώ είναι σκοτεινά· θα σκεπάσεις το προσωπό σου, και δεν θα δεις τη γη· επειδή, σε έδωσα ως σημείο στον οίκο Ισραήλ.
7 Και έκανα όπως προστάχθηκα· έφερα έξω την αποσκευή μου την ημέρα, σαν αποσκευή μετοικεσίας, και την εσπέρα έκανα για τον εαυτό μου ένα άνοιγμα στον τοίχο με το χέρι· την έφερα έξω, ενώ ήταν σκοτάδι, μπροστά τους τη σήκωσα επάνω στους ώμους.
8 Και το πρωί έγινε σε μένα λόγος τού Κυρίου, λέγοντας:
9 Γιε ανθρώπου, ο οίκος Ισραήλ, ο αποστάτης οίκος, δεν σου είπε: Τι κάνεις εσύ;
10 Πες τους: Έτσι λέει ο Κύριος ο Θεός: Αυτό το φορτίο αφορά τον άρχοντα, που είναι στην Ιερουσαλήμ, και ολόκληρο τον οίκο Ισραήλ, που είναι ανάμεσά τους.
11 Πες τους: Εγώ είμαι το σημείον σας· όπως έκανα εγώ, έτσι θα γίνει σ' αυτούς· σε μετοικεσία, και σε αιχμαλωσία θα πάνε.
12 Και ο άρχοντας, που είναι ανάμεσά τους θα φορτωθεί επάνω στους ώμους, ενώ είναι σκοτάδι, και θα βγάλει έξω την οικοσκευή· θα ανοίξουν τον τοίχο για να τη βγάλουν έξω διαμέσου αυτού· θα σκεπάσει το πρόσωπό του, για να μη δει τη γη με τα μάτια του.
13 Θα απλώσω, όμως, το δίχτυ μου επάνω του, και θα πιαστεί στα βρόχια μου· και θα τον φέρω στη Βαβυλώνα, τη γη των Χαλδαίων· αλλά, δεν θα τη δει, και θα πεθάνει εκεί.
14 Και θα διασπείρω σε κάθε άνεμο όλους όσους είναι γύρω του για να τον βοηθούν, και όλες τις δυνάμεις του· και θα γυμνώσω μάχαιρα πίσω απ' αυτούς.
15 Και θα γνωρίσουν ότι εγώ είμαι ο Κύριος, όταν τους διασκορπίσω ανάμεσα στα έθνη, και τους διασπείρω στους τόπους.
16 Όμως, θα αφήσω κάποιους λίγους απ' αυτούς από τη ρομφαία, από την πείνα, και από τη μεταδοτική αρρώστια, για να διηγούνται όλα τα βδελύγματά τους ανάμεσα στα έθνη, όπου πηγαίνουν· και θα γνωρίσουν ότι εγώ είμαι ο Κύριος.
17 Και έγινε σε μένα λόγος τού Κυρίου, λέγοντας:
18 Γιε ανθρώπου, φάε το ψωμί σου με τρόμο, και πιες το νερό σου με φρίκη και αγωνία.
19 Και πες στον λαό τής γης: Έτσι λέει ο Κύριος ο Θεός για τους κατοίκους τής Ιερουσαλήμ, και για τη γη τού Ισραήλ: Θα φάνε το ψωμί τους με αγωνία, και θα πιουν το νερό τους με έκσταση· επειδή, η γη της θα ερημωθεί από το πλήρωμά της, εξαιτίας της ανομίας όλων αυτών που κατοικούν σ' αυτή·
20 και οι πόλεις που κατοικούνται, θα ερημωθούν, και η γη θα αφανιστεί· και θα γνωρίσετε ότι εγώ είμαι ο Κύριος.
21 Και έγινε σε μένα λόγος τού Κυρίου, λέγοντας:
22 Γιε ανθρώπου, ποια είναι η παροιμία, που έχετε στη γη Ισραήλ, λέγοντας: Οι ημέρες μακραίνουν, και όλη η όραση χάθηκε;
23 Γι' αυτό, πες τους: Έτσι λέει ο Κύριος ο Θεός: Θα κάνω αυτή την παροιμία να σταματήσει, και στο εξής δεν θα χρησιμοποιούν αυτή την παροιμία στον Ισραήλ· αλλά, πες τους: Πλησιάζουν οι ημέρες, και η εκπλήρωση κάθε όρασης·
24 επειδή, δεν θα είναι πλέον καμιά όραση αναληθής ούτε κολακευτική πρόρρηση, μέσα στον Ισραήλ.
25 Επειδή, εγώ είμαι ο Κύριος· εγώ θα μιλήσω, και ο λόγος που θα μιλήσω, θα εκτελεστεί· δεν θα μακρύνει πλέον· επειδή, στις ημέρες σας, ω οίκος αποστάτης, θα μιλήσω έναν λόγο, και θα τον εκτελέσω, λέει ο Κύριος ο Θεός.
26 Και έγινε σε μένα λόγος τού Κυρίου, λέγοντας:
27 Γιε ανθρώπου, δες, ο οίκος Ισραήλ λένε: Η όραση, που αυτός βλέπει, αναφέρεται σε πολλές ημέρες, και προφητεύει για μακρινούς χρόνους.
28 Γι' αυτό, πες τους: Έτσι λέει ο Κύριος ο Θεός: Κανένα από τα λόγια μου δεν θα μακρύνει πλέον, αλλά ο λόγος που μίλησα θα εκτελεστεί, λέει ο Κύριος ο Θεός.