Home
| |
Audio
| |
Index
| |
Verses
ايوب - Job
Chapter:
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
1
« چونكه زمانها از قادرمطلق مخفی نیست. پس چرا عارفان او ایام او را ملاحظه نمی‌كنند؟
2
بعضی هستند كه حدود را منتقل می‌سازند و گله‌ها را غصب نموده، می‌چرانند.
3
الاغهای یتیمان را می‌رانند و گاو بیوه زنان را به گرو می‌گیرند.
4
فقیران را از راه منحرف می‌سازند، و مسكینان زمین جمیعاً خویشتن را پنهان می‌كنند.
5
اینك مثل خر وحشی به جهت كار خود به بیابان بیرون رفته، خوراك خود را می‌جویند و صحرا به ایشان نان برای فرزندان ایشان می‌رساند.
6
علوفه خود را در صحرا درو می‌كنند و تاكستان شریران را خوشه‌چینی می‌نمایند.
7
برهنه و بی‌لباس شب را به سر می‌برند و در سرما پوششی ندارند.
8
از باران كوهها تر می‌شوند و از عدم پناهگاه، صخره‌ها را در بغل می‌گیرند
9
و كسانی هستند كه یتیم را از پستان می‌ربایند و از فقیر گرو می‌گیرند.
10
پس ایشان بی‌لباس و برهنه راه می‌روند و بافه‌ها را برمی‌دارند و گرسنه می‌مانند.
11
در دروازه‌های آنها روغن می‌گیرند و چَرخُشت آنها را پایمال می‌كنند و تشنه می‌مانند.
12
از شهرآباد، نعره می‌زنند و جان مظلومان استغاثه می‌كند. امّا خدا حماقت آنها را به نظر نمی‌آورد.
13
«و دیگرانند كه از نور متمرّدند و راه آن را نمی‌دانند، و در طریق‌هایش سلوك نمی‌نمایند.
14
قاتل در صبح برمی‌خیزد و فقیر و مسكین را می‌كشد. و در شب مثل دزد می‌شود.
15
چشم زناكار نیز برای شام انتظار می‌كشد و می‌گوید كه چشمی مرا نخواهد دید، و بر روی خود پرده می‌كشد.
16
در تاریكی به خانه‌ها نقب می‌زنند و در روز، خویشتن را پنهان می‌كنند و روشنایی را نمی‌دانند،
17
زیرا صبح برای جمیع ایشان مثل سایه موت است، چونكه ترسهای سایه موت را می‌دانند.
18
آنها بر روی آبها سبك‌اند و نصیب ایشان بر زمین ملعون است، و به راه تاكستان مراجعت نمی‌كنند.
19
چنانكه خشكی و گرمی آب برف را نابود می‌سازد، همچنین هاویه خطاكاران را.
20
رحم (مادرش) او را فراموش می‌نماید و كِرم، او را نوش می‌كند. و دیگر مذكور نخواهد شد، و شرارت مثل درخت بریده خواهد شد.
21
زن عاقر را كه نمی‌زاید می‌بلعد و به زن بیوه احسان نمی‌نماید،
22
و امّا خدا جبّاران را به قوّت خود محفوظ می‌دارد. برمی‌خیزند اگرچه امید زندگی ندارند،
23
ایشان را اطمینان می‌بخشد و بر آن تكیه می‌نمایند، امّا چشمان او بر راههای ایشان است.
24
اندك زمانی بلند می‌شوند، پس نیست می‌گردند و پست شده، مثل سایرین برده می‌شوند و مثل سر سنبله‌ها بریده می‌گردند.
25
و اگر چنین نیست پس كیست كه مرا تكذیب نماید و كلام مرا ناچیز گرداند؟»
Top
| |
Next Chapter
| |
Index
| |
Home
Full online version
here
[with search engine, multilingual display and audio Bible]