Home
| |
Audio
| |
Index
| |
Verses
ايوب - Job
Chapter:
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
1
و ایوب جواب داده، گفت:
2
«كاش كه غصّه من سنجیده شود، و مشقّت مرا در میزان با آن بگذارند.
3
زیرا كه الا´ن از ریگ دریا سنگینتر است. از این سبب سخنان من بیهوده می‌باشد.
4
زیرا تیرهای قادرمطلق در اندرون من است، و روح من زهر آنها را می‌آشامد، و ترسهای خدا بر من صف‌آرایی می‌كند.
5
آیا گورخر با داشتن علف عرعر می‌كند؟ و یا گاو بر آذوقه خود بانگ می‌زند؟
6
آیا چیز بی‌مزه، بی‌نمك خورده می‌شود؟ و یا در سفیده تخم، طعم می‌باشد؟
7
جان من از لمس نمودن آنها كراهت دارد. آنها برای من مثل خوراك، زشت است.
8
«كاش كه مسألت من برآورده شود، و خدا آرزوی مرا به من بدهد!
9
و خدا راضی شود كه مرا خُرد كند، و دست خود را بلند كرده، مرا منقطع سازد!
10
آنگاه معهذا مرا تسلی می‌شد و در عذاب اَلیم شاد می‌شدم، چونكه كلمات حضرت قدّوس را انكار ننمودم.
11
من چه قوّت دارم كه انتظار بكشم و عاقبت من چیست كه صبر نمایم؟
12
آیا قوّت من قوّت سنگها است؟ و یا گوشت من برنج است؟
13
آیا بالكلّ بی‌اعانت نیستم؟ و مساعدت از من مطرود نشده است؟
14
حقّ شكسته دل از دوستش ترحّم است، اگر چه‌هم ترس قادر مطلق را ترك نماید.
15
امّا برادران من مثل نهرها مرا فریب دادند، مثل رودخانه وادیها كه می‌گذرند؛
16
كه از یخ سیاه‌فام می‌باشند، و برف در آنها مخفی است.
17
وقتی كه آب از آنها می‌رود، نابود می‌شوند. و چون گرما شود، از جای خود ناپدید می‌گردند.
18
كاروانیان از راه خود منحرف می‌شوند، و در بیابان داخل شده، هلاك می‌گردند.
19
كاروانیان تیما به آنها نگران بودند. قافله‌های سبا امید آنها را داشتند.
20
از امید خود خجل گردیدند. به آنجا رسیدند و شرمنده گشتند.
21
زیرا كه الا´ن شما مثل آنها شده‌اید، مصیبتی دیدید و ترسان گشتید.
22
آیا گفتم كه چیزی به من ببخشید؟ یا ارمغانی از اموال خود به من بدهید؟
23
یا مرا از دست دشمن رها كنید؟ و مرا از دست ظالمان فدیه دهید؟
24
«مرا تعلیم دهید و من خاموش خواهم شد، و مرا بفهمانید كه در چه چیز خطا كردم.
25
سخنان راستی چقدر زورآور است! امّا تنبیه شما چه نتیجه می‌بخشد؟
26
آیا گمان می‌برید كه سخنان را تنبیه می‌نمایید و سخنان مأیوس را كه مثل باد است؟
27
یقیناً برای یتیم قرعه می‌اندازید و دوست خود را مال تجارت می‌شمارید.
28
پس الا´ن التفات كرده، بر من توجّه نمایید، و روبه‌روی شما دروغ نخواهم گفت.
29
برگردید و بی‌انصافی نباشد، و باز برگردید زیرا عدالت من قایم است.
30
آیا در زبان من بی‌انصافی می‌باشد؟ و آیا كام من چیزهای فاسد را تمیز نمی‌دهد؟
Top
| |
Print This Page
Top
|
Next Chapter
| |
Index
| |
Home
Full online version
here
[with search engine, multilingual display and audio Bible]