1 Μη ζηλεύεις τους κακούς ανθρώπους ούτε να επιθυμείς να είσαι μαζί τους·
2 επειδή, η καρδιά τους μελετάει καταδυνάστευση, και τα χείλη τους μιλούν κακουργίες.
3 Με τη σοφία οικοδομείται ένα σπίτι, και με τη σύνεση στερεώνεται.
4 Και με τη γνώση τα ταμεία θα γεμίσουν από κάθε πολύτιμον και ευφρόσυνον πλούτο.
5 Ο σοφός άνθρωπος έχει δύναμη, και ο φρόνιμος άνθρωπος αυξάνει τη δύναμη.
6 Επειδή, με σοφές περισκέψεις θα κάνεις τον πόλεμό σου· από το πλήθος, όμως, των συμβούλων προέρχεται σωτηρία.
7 Η σοφία είναι πάρα πολύ ψηλή για τον άφρονα· δεν θα ανοίξει το στόμα του στην πύλη.
8 Όποιος μελετάει να πράξει κακό, θα ονομαστεί άνδρας κακεντρεχής.
9 Η μελέτη τής αφροσύνης είναι αμαρτία· και ο χλευαστής, είναι βδέλυγμα στους ανθρώπους.
10 Αν μικροψυχήσεις στην ημέρα τής συμφοράς, η δύναμή σου είναι μικρή.
11 Ελευθέρωνε αυτούς που σέρνονται σε θάνατο, και να αποσύρεσαι από εκείνους που είναι κοντά στη σφαγή.
12 Αν πεις: Δες, εμείς δεν το ξέρουμε· δεν γνωρίζει αυτός που σταθμίζει τις καρδιές; Και δεν ξέρει αυτός που φυλάττει την ψυχή σου, και αποδίδει στον καθένα σύμφωνα με τα έργα του;
13 Γιε μου, φάε μέλι, επειδή είναι καλό· και κηρήθρα, επειδή είναι γλυκιά επάνω στον ουρανίσκο σου·
14 τέτοια θα είναι στην ψυχή σου η γνώση τής σοφίας· όταν τη βρεις, τότε θα πάρεις αμοιβή, και η ελπίδα σου δεν θα αποκοπεί.
15 Μη στήνεις παγίδα, ω άνομε, ενάντια στο σπίτι τού δικαίου· μη ταράξεις τον τόπο τής ανάπαυσής του·
16 επειδή, ο δίκαιος πέφτει επτά φορές, και σηκώνεται· αλλ' οι ασεβείς θα πέσουν σε όλεθρο.
17 Στην πτώση τού εχθρού σου, μη χαρείς, και στο γλίστρημά του, ας μη ευφραίνεται η καρδιά σου·
18 μήπως, κάποτε, ο Κύριος δει, κι αυτό φανεί κακό στα μάτια του, και μεταστρέψει τον θυμό του απ' αυτόν.
19 Μη αγανακτείς για τους πονηρευόμενους· να μη ζηλεύεις τους ασεβείς·
20 επειδή, ο κακός δεν θα έχει καλό τέλος· το λυχνάρι των ασεβών θα το σβήσουν.
21 Γιε μου, να φοβάσαι τον Κύριο και τον βασιλιά· και μη έχεις επικοινωνία με στασιαστές·
22 επειδή, η συμφορά τους θα πέσει ξαφνικά επάνω τους· και ποιος γνωρίζει τις τιμωρίες και των δύο;
23 Ακόμα και τούτα είναι για τους σοφούς. Η προσωποληψία στην κρίση δεν είναι καλό.
24 Αυτόν που λέει στον ασεβή: Είσαι δίκαιος, θα τον καταραστούν οι λαοί, και τα έθνη θα τον αηδιάζουν·
25 αλλά, σ' εκείνους που τον ελέγχουν θα είναι χάρη, και ευλογία αγαθών θα είναι επάνω τους.
26 Όποιος αποκρίνεται με σωστά λόγια, είναι σαν αυτόν που φιλάει τα χείλη.
27 Βάζε σε διάταξη το έργο σου έξω, και προετοίμαζέ το για τον εαυτό σου, στο χωράφι· και έπειτα χτίσε το σπίτι σου.
28 Μη είσαι μάρτυρας άδικος ενάντια στον πλησίον σου ούτε να απατάς με τα χείλη σου.
29 Μη πεις: Όπως έκανε σε μένα, έτσι θα κάνω σ' αυτόν· θα αποδώσω στον άνθρωπο σύμφωνα με το έργο του.
30 Περνούσα μέσα από το χωράφι τού οκνηρού, και μέσα από τον αμπελώνα τού άμυαλου ανθρώπου·
31 και να, παντού είχαν βλαστήσει αγκάθια· τσουκνίδες είχαν σκεπάσει την επιφάνειά του, και το λιθόφραγμά του ήταν καταγκρεμισμένο.
32 Τότε, εγώ, αφού κοίταξα, συλλογίστηκα στην καρδιά μου· είδα, και πήρα διδασκαλία.
33 Λίγος ύπνος, λίγος νυσταγμός, λίγο δίπλωμα των χεριών στον ύπνο·
34 έπειτα, η φτώχεια σου έρχεται σαν ταχυδρόμος, και η στέρησή σου σαν ένοπλος άνδρας.