1 ΓΙΕ μου, φύλαγε τα λόγια μου, και αποταμίευσε τις εντολές μου στον εαυτό σου.
2 Φύλαγε τις εντολές μου, και θα ζήσεις· και τον νόμο μου, σαν την κόρη των ματιών σου.
3 Δέσ' τα επάνω στα δάχτυλά σου, χάραξέ τα επάνω στην πλάκα τής καρδιάς σου.
4 Πες στη σοφία: Εσύ είσαι αδελφή μου· και αποκάλεσε τη φρόνηση συγγενή σου·
5 για να σε φυλάττουν από ξένη γυναίκα, από αλλότρια, που κολακεύει με τα λόγια της.
6 Επειδή, από το παράθυρο του σπιτιού μου έσκυψα μέσα από το διχτυωτό μου·
7 και είδα ανάμεσα στους άφρονες, παρατήρησα ανάμεσα στους νεανίες, έναν νέο χωρίς μυαλό·
8 που περνούσε από την πλατεία, κοντά στη γωνιά της, και ερχόταν από τον δρόμο προς το σπίτι της,
9 στο εσπερινό σκοτάδι τής ημέρας, στον σκοτασμό τής νύχτας και στο βαθύ σκοτάδι·
10 και ξάφνου, τον συναντάει μια γυναίκα που είχε πορνικό σχήμα, και καρδιά δολιόφρονη,
11 φλύαρη και αναιδής· τα πόδια της δεν μένουν στο σπίτι της·
12 τώρα είναι έξω, τώρα στις πλατείες, και ενεδρεύει κοντά σε κάθε γωνιά.
13 Και τον πιάνει, και τον φιλάει, και με ένα αναιδές πρόσωπο του λέει:
14 «Έχω ειρηνικές θυσίες· σήμερα απέδωσα τις ευχές μου·
15 γι' αυτό βγήκα σε συνάντησή σου, ποθώντας να δω το πρόσωπό σου, και σε βρήκα·
16 έστρωσα το κρεβάτι μου με πέπλους, με τάπητες στολισμένους, με νήματα της Αιγύπτου·
17 θυμίασα το κρεβάτι μου με σμύρνα, αλόη και κανέλα·
18 έλα, ας μεθύσουμε από έρωτα μέχρι την αυγή· ας εντρυφήσουμε σε έρωτες·
19 επειδή, ο άνδρας δεν είναι στο σπίτι του, πήγε σε έναν μακρινό δρόμο·
20 πήρε στο χέρι του ένα βαλάντιο από ασήμι· θα επανέρθει στο σπίτι του στον ορισμένο καιρό».
21 Με την πολλή της τέχνη τον αποπλάνησε· με την κολακεία των χειλέων της τον έλκυσε.
22 Αμέσως, την ακολουθεί από πίσω, όπως το βόδι πηγαίνει στη σφαγή ή όπως το ελάφι πηδάει στον βρόχο,
23 μέχρις ότου ένα βέλος περάσει μέσα από το συκώτι του· όπως το πουλί σπεύδει στην παγίδα, και δεν ξέρει ότι είναι ενάντια στη ζωή του.
24 Τώρα, λοιπόν, ακούστε με, παιδιά μου, και προσέχετε στα λόγια τού στόματός μου.
25 Ας μη ξεκλίνει η καρδιά σου στους δρόμους της, μη παρεκτραπείς στα μονοπάτια της.
26 Επειδή, έκανε πολλούς να πέσουν πληγωμένοι, και αρκετοί είναι εκείνοι που πληγώθηκαν απ' αυτή.
27 Το σπίτι της είναι δρόμοι τού άδη, κατεβαίνουν στα ταμεία τού θανάτου.