1 ΓΙΕ μου, πρόσεχε στη σοφία μου, στρέφε το αυτί σου στη σύνεσή μου·
2 για να τηρείς φρόνηση, και τα χείλη σου να φυλάττουν γνώση.
3 Επειδή, τα χείλη τής ξένης γυναίκας στάζουν σαν κηρήθρα από μέλι, και ο ουρανίσκος της είναι μαλακότερος από λάδι·
4 το τέλος της, όμως, είναι πικρό σαν αψίνθι, οξύ σαν δίκοπο μαχαίρι.
5 Τα πόδια της κατεβαίνουν σε θάνατο· τα βήματά της καταντούν στον άδη.
6 Για να μη γνωρίσεις τον δρόμο τής ζωής, οι πορείες της είναι άστατες, και όχι ευδιάγνωστες.
7 Ακούστε με, λοιπόν, τώρα, παιδιά, και μη αποστραφείτε τα λόγια τού στόματός μου.
8 Απομάκρυνε τον δρόμο σου απ' αυτή, και μη πλησιάσεις στην πόρτα τού σπιτιού της,
9 για να μη δώσεις την τιμή σου σε άλλους, και τα χρόνια σου στους ανελεήμονες·
10 για να μη χορτάσουν ξένοι από την περιουσία σου, και οι κόποι σου έρθουν σε σπίτι ξένου,
11 κι εσύ στενάζεις στα τελευταία σου, όταν η σάρκα σου και το σώμα σου καταναλωθούν,
12 και θα λες: «Πώς μίσησα την παιδεία, και η καρδιά μου καταφρόνησε τους ελέγχους,
13 και δεν υπάκουσα στη φωνή εκείνων που με δίδασκαν ούτε έστρεψα το αυτί μου σ' εκείνους που με νουθετούσαν!
14 Παρολίγο έπεσα σε κάθε κακό, στο μέσον τής σύναξης και της συναγωγής»".
15 Πίνε νερά από τη δεξαμενή σου, κι εκείνα που πηγάζουν από το πηγάδι σου·
16 ας ξεχύνονται έξω οι πηγές σου, και τα ρυάκια των νερών σου στις πλατείες
17 μόνον δικά σου ας είναι αυτά, και όχι ξένων μαζί σου·
18 η πηγή σου ας είναι ευλογημένη· και ευφραίνου με τη γυναίκα τής νιότης σου.
19 Ας είναι σε σένα σαν αξιαγάπητη ελαφίνα, και χαριτωμένη δορκάδα· ας σε ποτίζουν οι μαστοί της σε κάθε καιρό· ευφραίνου πάντοτε στην αγάπη της.
20 Και γιατί, γιε μου, θα θέλγεσαι από μια ξένη, και θα εναγκαλίζεσαι τον κόρφο μιας αλλότριας;
21 Επειδή, οι δρόμοι τού ανθρώπου είναι μπροστά στα μάτια τού Κυρίου, και σταθμίζει όλες τις πορείες του.
22 Οι ίδιες του οι ανομίες θα συλλάβουν τον ασεβή, και με τα σχοινιά τής αμαρτίας του θα σφίγγεται.
23 Αυτός θα πεθάνει απαίδευτος, και από το πλήθος τής αφροσύνης του θα περιπλανιέται.