1 ΓΙΟΙ Βενιαμίν, φύγετε με βιασύνη μέσα από την Ιερουσαλήμ, και ηχήστε σάλπιγγα στη Θεκουέ, και υψώστε σημάδι από φωτιά στη Βαιθ-ακκερέμ· επειδή, κακό ξεπροβάλλει από τον βορρά, και μεγάλος συντριμμός.
2 Παρομοίωσα τη θυγατέρα Σιών με εύχαρη και τρυφερή γυναίκα.
3 Οι βοσκοί και τα κοπάδια τους θάρθουν σ' αυτή· θα στήσουν σκηνές εναντίον της, ολόγυρα· καθένας θα ποιμαίνει στον τόπο του.
4 Ετοιμάστε πόλεμο εναντίον της· σηκωθείτε, και ας ανέβουμε το μεσημέρι. Αλλοίμονο σ' εμάς! Επειδή, γέρνει η ημέρα, επειδή απλώνονται οι σκιές τής εσπέρας.
5 Σηκωθείτε, και ας ανέβουμε μέσα στη νύχτα, και ας καταστρέψουμε τα παλάτια της.
6 Επειδή, έτσι λέει ο Κύριος των δυνάμεων: Κατακόψτε δέντρα, και υψώστε περιχαρακώματα εναντίον τής Ιερουσαλήμ· αυτή είναι η πόλη, επάνω στην οποία πρέπει να γίνει επίσκεψη· είναι ολόκληρη καταδυναστεία στο μέσον της.
7 Όπως η πηγή αναβλύζει τα νερά της, έτσι αυτή αναβλύζει την κακία της· βία και αρπαγή ακούγονται μέσα σ' αυτή· μπροστά μου είναι ακατάπαυστα πόνος και πληγές.
8 Σωφρονίσου, Ιερουσαλήμ, μήπως και αποσυρθεί η ψυχή μου από σένα· μήπως και σε κάνω έρημη, ακατοίκητη γη.
9 Έτσι λέει ο Κύριος των δυνάμεων: Θα σταφυλολογήσουν ολοκληρωτικά τα υπόλοιπα του Ισραήλ σαν μια άμπελο· επίστρεψε το χέρι σου στα καλάθια, σαν τον τρυγητή.
10 Σε ποιον θα μιλήσω, και θα διαμαρτυρηθώ, για να ακούσουν; Δες, το αυτί τους είναι απερίτμητο, και δεν μπορούν να ακούσουν· δες, ο λόγος του Κυρίου είναι σ' αυτούς όνειδος· δεν ευχαριστιούνται σ' αυτόν.
11 Γι' αυτό, είμαι γεμάτος από θυμό τού Κυρίου· απέκαμα συγκρατώντας τον εαυτό μου· θα τον εκχέω επάνω στα νήπια απέξω, κι επάνω στη συγκέντρωση των νέων, μαζί· επειδή, και ο άνδρας θα πιαστεί μαζί με τη γυναίκα, και ο ηλικιωμένος μ' εκείνον που είναι πλήρης ημερών.
12 Και τα σπίτια τους θα περάσουν σε άλλους, τα χωράφια και οι γυναίκες, μαζί· επειδή, θα απλώσω το χέρι μου επάνω στους κατοίκους τής γης, λέει ο Κύριος:
13 Επειδή, από τον μικρό τους μέχρι τον μεγάλο τους, κάθε ένας δόθηκε στην πλεονεξία· και από προφήτη μέχρι ιερέα κάθε ένας πράττει τό ψέμμα.
14 Και γιάτρεψαν το σύντριμμα της θυγατέρας τού λαού μου με επιπόλαιο τρόπο, λέγοντας: Ειρήνη, ειρήνη· και δεν υπάρχει ειρήνη.
15 Μήπως ντράπηκαν, όταν έπραξαν βδέλυγμα; Μάλιστα, δεν ντράπηκαν με κανέναν τρόπο ούτε κοκκίνισαν· γι' αυτό, θα πέσουν ανάμεσα σ' εκείνους που πέφτουν· όταν τους επισκεφθώ, θα απολεστούν, είπε ο Κύριος.
16 Έτσι λέει ο Κύριος: Σταθείτε επάνω στους δρόμους, και δείτε, και ρωτήστε για τα αιώνια μονοπάτια, πού είναι ο αγαθός δρόμος, και περπατάτε σ' αυτόν, και θα βρείτε ανάπαυση στις ψυχές σας. Αυτοί, όμως, είπαν: Δεν θα περπατήσουμε σ' αυτόν.
17 Και έβαλα σκοπούς επάνω σας, λέγοντας: Ακούστε τον ήχο τής σάλπιγγας. Αλλά, είπαν: Δεν θα ακούσουμε.
18 Γι' αυτό, ακούστε, έθνη, κι εσύ, συναγωγή, γνώρισε τι είναι μεταξύ τους!
19 Άκου, γη· να, εγώ θα φέρω κακό επάνω σ' αυτό τον λαό, τον καρπό των συλλογισμών τους· επειδή, δεν πρόσεξαν στα λόγια μου, και στον νόμο μου, αλλά τον απέρριψαν.
20 Τι με αφορά το λιβάνι που προέρχεται από τη Σεβά, και η ευωδιαστή κανέλλα από μακρυνή γη; Τα ολοκαυτώματά σας δεν είναι δεκτά ούτε οι θυσίες σας είναι ευάρεστες σε μένα.
21 Γι' αυτό, έτσι λέει ο Κύριος: Δέστε, εγώ θα βάλω προσκόμματα σ' αυτό τον λαό, και οι πατέρες και οι γιοι θα προσκόψουν επάνω σ' αυτά, ο γείτονας και ο φίλος του θα απολεσθούν.
22 Έτσι λέει ο Κύριος: Δέστε, λαός έρχεται από τη γη τού βορρά, και μεγάλο έθνος θα σηκωθεί από τα άκρα τής γης.
23 Θα κρατούν τόξο και λόγχη· είναι σκληροί, και ανήλεοι· η φωνή τους ηχεί σαν τη θάλασσα· και επιβαίνουν επάνω σε άλογα, παραταγμένα σαν άνδρες σε πόλεμο εναντίον σου, θυγατέρα Σιών.
24 Ακούσαμε τη φήμη τους· τα χέρια μας παρέλυσαν· μας κατέλαβε στενοχώρια, ωδίνες, σαν εκείνη που γεννάει.
25 Μη βγείτε στο χωράφι, και στον δρόμο μη περπατάτε· επειδή, η ρομφαία τού εχθρού είναι τρόμος από παντού.
26 Θυγατέρα τού λαού μου, περιζώσου σάκο, και κυλίσου μέσα σε στάχτη. Κάνε στον εαυτό σου πένθος, όπως σε γιον μονογενή· θρήνησε πικρά· επειδή, ο εξολοθρευτής θάρθει ξαφνικά επάνω μας.
27 Σε έβαλα σκοπιά, φρούριο ανάμεσα στον λαό μου, για να γνωρίσεις και να εξερευνήσεις τον δρόμο τους.
28 Όλοι είναι ολοκληρωτικά απειθείς, περπατούν κακολογώντας· είναι χαλκός και σίδηρος· όλοι είναι διεφθαρμένοι.
29 Το φυσητήρι κάηκε· το μολύβι καταναλώθηκε από τη φωτιά· ο χωνευτής διαλύει μάταια· επειδή, οι κακοί δεν χωρίστηκαν.
30 Θα τους ονομάσουν ασήμι αποδοκιμασμένο, επειδή ο Κύριος τους αποδοκίμασε.