1 Przedniejszemu śpiewakowi pieśń Dawidowa. (21:2) Panie! w mocy twojej raduje się król, a w zbawieniu twojem wielce się weseli.
2 (21:3) Dałeś mu żądość serca jego, a prośby ust jego nie odmówiłeś mu. Sela.
3 (21:4) Albowiemeś go uprzedził błogosławieństwy hojnemi; włożyłeś na głowę jego koronę ze złota szczerego.
4 (21:5) Prosił cię o żywot, a dałeś mu przedłużenie dni na wieki wieków.
5 (21:6) Wielka jest chwała jego w zbawieniu twojem; chwałą i zacnością przyodziałeś go;
6 (21:7) Boś go wystawił na rozmaite błogosławieństwo aż na wieki; rozweseliłeś go weselem oblicza twego.
7 (21:8) Gdyż król nadzieję ma w Panu, a z miłosierdzia Najwyższego nie będzie poruszony.
8 (21:9) Znajdzie ręka twoja wszystkich nieprzyjaciół twoich, prawica twoja dosięże wszystkich, co cię w nienawiści mają.
9 (21:10) Uczynisz ich jako piec ognisty czasu gniewu twego; Pan w popędliwości swojej wytraci ich, a ogień ich pożre.
10 (21:11) Plemię ich z ziemi wygubisz, a nasienie ich z synów ludzkich.
11 (21:12) Albowiem czyhali na twoje złe; zmyślali radę, której dowieść nie mogli.
12 (21:13) Przetoż wystawisz ich za cel; cięciwę twą wyciągniesz przeciwko twarzy ich.
13 (21:14) Podnieśże się, Panie! w mocy twojej, tedy będziemy śpiewać i wysławiać możność twoję.