1 Στον αρχιμουσικό, σε τόνο Αγέλεθ Σάχαρ. Ψαλμός τού Δαβίδ. ΘΕΕ μου, Θεέ μου, γιατί με εγκατέλειψες; Γιατί στέκεσαι μακριά από τη σωτηρία μου και από τα λόγια των στεναγμών μου;
2 Θεέ μου, κράζω την ημέρα και δεν απαντάς· και τη νύχτα, και δεν σιωπώ.
3 Εσύ, μάλιστα, ο Άγιος κατοικείς ανάμεσα στις δοξολογίες τού Ισραήλ.
4 Σε σένα είχαν ελπίσει οι πατέρες μας· έλπισαν, κι τους ελευθέρωσες.
5 Σε σένα έκραξαν και σώθηκαν· σε σένα έλπισαν, και δεν ντροπιάστηκαν.
6 Εγώ, όμως, είμαι σκουλήκι και όχι άνθρωπος· όνειδος ανθρώπων και εξουθένημα του λαού.
7 Με περιέπαιξαν όσοι με βλέπουν· ανοίγουν με τα χείλη, κουνάνε το κεφάλι, και λένε:
8 Έλπισε στον Κύριο· ας τον ελευθερώσει, ας τον λυτρώσει· επειδή, του είναι αρεστός.
9 Εσύ, όμως, είσαι που με ανέλαβες από τη μητρική κοιλιά· είσαι η ελπίδα μου από τους μαστούς τής μητέρας μου.
10 Σε σένα ρίχτηκα από τη μήτρα· από την κοιλιά τής μητέρας μου, εσύ είσαι ο Θεός μου.
11 Μη απομακρυνθείς από μένα· επειδή, η θλίψη είναι κοντά· δεδομένου ότι, δεν υπάρχει κάποιος για να βοηθήσει.
12 Ταύροι πολλοί με περικύκλωσαν· ταύροι δυνατοί από τη Βασάν με περιτριγύρισαν.
13 Άνοιξαν το στόμα τους εναντίον μου, σαν λιοντάρι που αρπάζει και βρυχάζει.
14 Ξεχύθηκα σαν νερό, και όλα τα κόκαλά μου εξαρθρώθηκαν· η καρδιά μου έγινε σαν κερί, λιώνει ολοκληρωτικά μέσα στα εντόσθιά μου.
15 Η δύναμή μου ξεράθηκε σαν κεραμίδι, και η γλώσσα μου κόλλησε στον ουρανίσκο μου. Κι εσύ με κατέβασες στο χώμα τού θανάτου.
16 Επειδή, σκυλιά με περικύκλωσαν, σύναξη κακοποιών με περιέκλεισε· τρύπησαν τα χέρια μου και τα πόδια μου·
17 μπορώ να απαριθμήσω όλα τα κόκαλά μου· αυτοί με ατενίζουν και με παρατηρούν.
18 Μοίρασαν μεταξύ τους τα ιμάτιά μου· και στον ιματισμό μου έβαλαν κλήρο.
19 Όμως εσύ, Κύριε, μη απομακρυνθείς· εσύ, η δύναμή μου, σπεύσε σε βοήθειά μου.
20 Ελευθέρωσε την ψυχή μου από ρομφαία, τη μοναδική μου ψυχή από δύναμη σκύλου.
21 Σώσε με από στόμα λιονταριού, και εισάκουσέ με, ελευθέρωσέ με από κέρατα μονοκέρατων ζώων.
22 Θα διηγούμαι το όνομά σου προς τους αδελφούς μου· μέσα σε σύναξη θα σε επαινώ.
23 Οι φοβούμενοι τον Κύριο, δοξολογείτε τον· ολόκληρο το σπέρμα τού Ιακώβ, δοξάστε τον· και φοβηθείτε τον, ολόκληρο το σπέρμα τού Ισραήλ.
24 Επειδή, δεν περιφρόνησε ούτε αποστράφηκε τη θλίψη του θλιμμένου, και δεν έκρυψε το πρόσωπό του απ' αυτόν· αλλ' όταν βόησε σ' αυτόν, τον εισάκουσε.
25 Από σένα θα αρχίζει η δοξολογία μου μέσα σε μεγάλη σύναξη· θα αποδώσω τις ευχές μου μπροστά σ' εκείνους που τον φοβούνται.
26 Οι θλιμμένοι θα φάνε, και θα χορτάσουν· θα δοξολογήσουν τον Κύριο όσοι τον εκζητούν· η καρδιά σας θα ζει στον αιώνα.
27 Θα θυμηθούν, και θα επιστρέψουν προς τον Κύριο, όλα τα πέρατα της γης· και θα προσκυνήσουν μπροστά σου όλες οι φυλές των εθνών.
28 Επειδή, του Κυρίου είναι η βασιλεία, κι αυτός εξουσιάζει τα έθνη.
29 Θα φάνε, και θα προσκυνήσουν, όλοι οι παχύσαρκοι της γης· μπροστά του θα υποκλιθούν όλοι όσοι κατεβαίνουν στο χώμα· και κανένας δεν θα μπορέσει να φυλάξει τη ζωή του.
30 Οι μεταγενέστεροι θα γίνουν δούλοι του· θα αναγραφούν στον Κύριο ως δική του γενεά.
31 Θάρθουν και θα αναγγείλουν τη δικαιοσύνη του σε λαό που πρόκειται να γεννηθεί· επειδή, αυτός το έκανε αυτό.