1 Στον αρχιμουσικό. Ψαλμός τού Δαβίδ. ΘΕΕ, στη δέησή μου, άκουσε τη φωνή μου· από τον φόβο τού εχθρού φύλαξε τη ζωή μου.
2 Σκέπασέ με από συμβούλιο πονηρών, από φρύαγμα εκείνων που εργάζονται ανομία·
3 οι οποίοι ακονίζουν τη γλώσσα τους σαν ρομφαία· ετοιμάζουν πικρά λόγια σαν βέλη,
4 για να τοξεύσουν τον άμεμπτο κρυφά· τον τοξεύουν ξαφνικά, και δεν φοβούνται.
5 Στερεώνονται επάνω σε πονηρό πράγμα· μελετούν να κρύβουν παγίδες, λέγοντας: Ποιος θα τους δει;
6 Ανιχνεύουν ανομίες· απέκαμαν να ανιχνεύουν επιμελώς· και καθενός το εσωτερικό του, και η καρδιά, είναι βυθός.
7 Ο Θεός, όμως, θα τους τοξεύσει· οι πληγές τους θα είναι από αιφνίδιο βέλος.
8 Και τα λόγια τής γλώσσας τους θα πέσουν επάνω τους· όλοι αυτοί που τους βλέπουν θα τους αποφεύγουν.
9 Και κάθε άνθρωπος θα φοβηθεί, και θα διηγηθούν το έργο τού Θεού, και θα καταλάβουν τις εργασίες του.
10 Ο δίκαιος θα ευφρανθεί στον Κύριο, και θα ελπίζει σ' αυτόν· και όλοι οι ευθείς στην καρδιά θα καυχώνται.