1 Στον αρχιμουσικό σε Γιττίθ. Ψαλμός για τους γιους τού Κορέ. ΠΟΣΟ αγαπητές είναι οι σκηνές σου, Κύριε των δυνάμεων!
2 Επιποθεί, και μάλιστα λιποθυμεί η ψυχή μου για τις αυλές τού Κυρίου· η καρδιά μου και η σάρκα μου χαίρονται υπερβολικά για τον ζωντανό Θεό.
3 Ναι, το σπυργίτι βρήκε κατοικία, και η τρυγόνα φωλιά για τον εαυτό της, όπου βάζει τα νεογέννητά της, τα θυσιαστήριά σου, Κύριε των δυνάμεων, Βασιλιά μου, και Θεέ μου.
4 Μακάριοι εκείνοι που κατοικούν στον οίκον σου· θα σε αινούν πάντοτε. (Διάψαλμα).
5 Μακάριος ο άνθρωπος, του οποίου η δύναμη είναι σε σένα· στην καρδιά των οποίων είναι οι δρόμοι σου·
6 οι οποίοι, καθώς διαβαίνουν μέσα από την κοιλάδα τού κλαυθμώνα, την κάνουν πηγή νερών· και η βροχή ακόμα γεμίζει τους λάκκους.
7 Προχωρούν από δύναμη σε δύναμη· κάθε ένας απ' αυτούς φαίνεται μπροστά στον Θεό στη Σιών.
8 Κύριε, Θεέ των δυνάμεων, εισάκουσε την προσευχή μου· δώσε ακρόαση, Θεέ τού Ιακώβ. (Διάψαλμα).
9 Δες, Θεέ, η ασπίδα μας, και επίβλεψε στο πρόσωπο του χρισμένου σου.
10 Επειδή, καλύτερη είναι μία ημέρα στις αυλές σου, παρά χιλιάδες· θα προτιμούσα να είμαι θυρωρός στον οίκο τού Θεού μου, παρά να κατοικώ στις σκηνές τής πονηρίας.
11 Επειδή, ήλιος και ασπίδα είναι ο Κύριος ο Θεός· χάρη και δόξα θα δώσει ο Κύριος· δεν θα στερήσει από κανένα αγαθό αυτούς που περπατούν με ακακία.
12 Κύριε των δυνάμεων, μακάριος ο άνθρωπος που ελπίζει σε σένα.