1 Ψαλμός τού Δαβίδ, όταν έφυγε μπροστά από τον γιο του, τον Αβεσσαλώμ. ΚΥΡΙΕ, πόσο πολλαπλασιάστηκαν οι εχθροί μου! Πολλοί επαναστατούν εναντίον μου·
2 πολλοί λένε για την ψυχή μου: Δεν υπάρχει γι' αυτόν σωτηρία στον Θεό. (Διάψαλμα).
3 Αλλ' εσύ, Κύριε, είσαι η ασπίδα μου, η δόξα μου, και εκείνος που υψώνει το κεφάλι μου.
4 Έκραξα με τη φωνή μου προς τον Κύριο, και με εισάκουσε από το βουνό του το άγιο. (Διάψαλμα).
5 Εγώ πλάγιασα, και κοιμήθηκα· σηκώθηκα· επειδή, ο Κύριος με υποστηρίζει.
6 Δεν θα φοβηθώ από μυριάδες λαού, που ολόγυρα αντιπαρατάσσονται εναντίον μου.
7 Σήκω, Κύριε· σώσε με, Θεέ μου· επειδή, εσύ πάταξες όλους τους εχθρούς μου επάνω στο σαγόνι· σύντριψες τα δόντια των ασεβών.
8 Του Κυρίου είναι η σωτηρία· επάνω στον λαό σου είναι η ευλογία σου. (Διάψαλμα).