1 Στον αρχιμουσικό. Ψαλμός για τους γιους τού Κορέ. ΑΚΟΥΣΤΕ τούτα τα λόγια, όλοι οι λαοί· ακροαστείτε όλοι οι κάτοικοι της οικουμένης·
2 και μικροί και μεγάλοι, πλούσιοι μαζί και φτωχοί.
3 Το στόμα μου θα μιλήσει σοφία· και η μελέτη τής καρδιάς μου είναι σύνεση.
4 Θα στρέψω το αυτί μου σε παραβολή· θα εκθέσω το αίνιγμά μου με κιθάρα.
5 Γιατί να φοβάμαι σε ημέρες συμφοράς, όταν με περικυκλώσει η ανομία εκείνων που με ενεδρεύουν;
6 Οι οποίοι ελπίζουν στα αγαθά τους, και καυχώνται στο πλήθος τού πλούτου τους·
7 κανένας δεν μπορεί ποτέ να εξαγοράσει αδελφό ούτε να δώσει στον Θεό λύτρο γι' αυτόν·
8 μια και, είναι πολύτιμη η απολύτρωση της ψυχής τους, και ανεύρετη για πάντα,
9 ώστε να ζει αιώνια, για να μη δει φθορά.
10 Επειδή, βλέπει τους σοφούς να πεθαίνουν, καθώς και τον άφρονα και τον ανόητο να χάνονται, και να αφήνουν σε άλλους τα αγαθά τους.
11 Ο εσωτερικός τους λογισμός είναι, ότι οι οικογένειές τους θα υπάρχουν παντοτινά, τα σπίτια τους θα παραμένουν σε γενεά και γενεά· ονομάζουν τα υποστατικά τους με τα ίδια τους ονόματα.
12 Εντούτοις, ο άνθρωπος, που πλάστηκε με τιμή, δεν παραμένει, εξομοιώθηκε με τα κτήνη που φθείρονται.
13 Αυτός ο δρόμος τους είναι μωρία τους· και όμως, οι απόγονοί τους βρίσκουν ευχαρίστηση στα λόγια τους. (Διάψαλμα).
14 Σαν πρόβατα ρίχτηκαν στον άδη· θάνατος θα τους ποιμάνει· και οι ευθείς θα τους κατακυριεύσουν το πρωί· η δε δύναμή τους θα παλιώσει στον άδη, αφού κάθε ένας αφήσει το σπίτι του.
15 Ο Θεός, όμως, θα λυτρώσει την ψυχή μου από το χέρι τού άδη· επειδή, θα με δεχθεί. (Διάψαλμα).
16 Μη φοβάσαι όταν ένας άνθρωπος πλουτήσει, όταν η δόξα τού σπιτιού του αυξηθεί·
17 επειδή, στον θάνατό του, δεν θα πάρει μαζί του τίποτε, ούτε η δόξα του θα κατέβει πίσω απ' αυτόν.
18 Αν και στη ζωή του ευλόγησε την ψυχή του, και οι άνθρωποι θα σε επαινούν που αγαθοποιείς τον εαυτό σου,
19 θα πάει στη γενεά των πατέρων του· φως δεν θα δουν, στον αιώνα.
20 Ο άνθρωπος, που πλάστηκε με τιμή, και δεν καταλαβαίνει, εξομοιώθηκε με τα κτήνη που φθείρονται.