1 Προσευχή τού Δαβίδ. ΣΤΡΕΨΕ, Κύριε, το αυτί σου· εισάκουσέ με, επειδή εγώ είμαι φτωχός και πένητας.
2 Φύλαξε την ψυχή μου, επειδή είμαι όσιος· εσύ, Θεέ μου, σώσε τον δούλο σου, που ελπίζει σε σένα.
3 Ελέησέ με, Κύριε, επειδή σε σένα κράζω όλη την ημέρα.
4 Εύφρανε την ψυχή τού δούλου σου, επειδή, Κύριε, σε σένα υψώνω την ψυχή μου.
5 Επειδή εσύ, Κύριε, είσαι αγαθός, και εύσπλαχνος, και πολυέλεος σε όλους εκείνους που σε επικαλούνται.
6 Δώσε ακρόαση, Κύριε, στην προσευχή μου, και πρόσεξε στη φωνή των δεήσεών μου.
7 Σε ημέρα θλίψης θα σε επικαλούμαι, επειδή θα με εισακούς.
8 Δεν υπάρχει όμοιός σου ανάμεσα στους θεούς, Κύριε· ούτε έργα όμοια με τα έργα σου.
9 Όλα τα έθνη, που έκανες, θάρθουν και θα προσκυνήσουν μπροστά σου, Κύριε, και θα δοξάσουν το όνομά σου·
10 επειδή, είσαι μεγάλος, και κάνεις θαυμαστά έργα· εσύ είσαι ο μόνος Θεός.
11 Δίδαξέ με, Κύριε, τον δρόμο σου, και θα περπατώ στην αλήθεια σου· προσήλωνε την καρδιά μου στον φόβο τού ονόματός σου.
12 Θα σε αινώ, Κύριε ο Θεός μου, με όλη την καρδιά μου, και θα δοξάζω το όνομά σου στον αιώνα·
13 επειδή, το έλεός σου επάνω μου είναι μεγάλο· και ελευθέρωσες την ψυχή μου από κατώτατον άδη.
14 Θεέ, οι υπερήφανοι σηκώθηκαν εναντίον μου, και οι συγκεντρώσεις των βιαστών ζήτησαν την ψυχή μου· και δεν σε έβαλαν μπροστά τους.
15 Αλλά, εσύ, Κύριε, είσαι Θεός οικτίρμονας, και ελεήμονας, μακρόθυμος, και πολυέλεος, και αληθινός.
16 Επίβλεψε επάνω μου, και ελέησέ με· δώσε τη δύναμή σου στον δούλο σου, και σώσε τον γιο τής δούλης σου.
17 Κάνε σε μένα κάποιο σημείο προς αγαθό, για να δουν αυτοί που με μισούν, και να ντροπιαστούν· επειδή εσύ, Κύριε, με βοήθησες, και με παρηγόρησες.