1 Στον αρχιμουσικό. Ψαλμός τού Δαβίδ, δούλου τού Κυρίου. Η ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ τού ασεβή λέει στην καρδιά μου: Δεν υπάρχει φόβος Θεού μπροστά στα μάτια του.
2 Επειδή, απατάει τον εαυτό του στα μάτια του, για το ότι η ανομία του θα βρεθεί για να μισηθεί.
3 Τα λόγια τού στόματός του είναι ανομία και δόλος· δεν θέλησε να καταλάβει για να πράττει το αγαθό.
4 Επάνω στο κρεβάτι του συλλογίζεται ανομία· στέκεται σε δρόμο όχι καλόν· δεν μισεί το κακό.
5 Κύριε, το έλεός σου φτάνει μέχρι τον ουρανό, η αλήθεια σου μέχρι τα σύννεφα.
6 Η δικαιοσύνη σου είναι σαν τα ψηλά βουνά· οι κρίσεις σου μεγάλη άβυσσος· ανθρώπους και κτήνη σώζεις, Κύριε.
7 Πόσο πολύτιμο είναι το έλεός σου, Θεέ! Γι' αυτό, οι γιοι των ανθρώπων ελπίζουν στη σκιά των πτερύγων σου.
8 Θα χορτάσουν από το πάχος τού οίκου σου, και από τον χείμαρρο της απόλαυσής σου θα τους ποτίσεις.
9 Επειδή, κοντά σου είναι η πηγή τής ζωής· στο φως σου θα δούμε φως.
10 Άπλωσε το έλεός σου προς εκείνους που σε γνωρίζουν, και τη δικαιοσύνη σου προς τους ευθείς στην καρδιά.
11 Ας μη έρθει επάνω μου πόδι υπερηφάνειας· και χέρι ασεβών ας μη με σαλεύσει.
12 Εκεί έπεσαν οι εργάτες τής ανομίας· κατασπρώχθηκαν, και δεν θα μπορέσουν να σηκωθούν πλέον.