1 Ψαλμός τού Δαβίδ. ΝΑ ΜΗ ΑΓΑΝΑΚΤΕΙΣ για τους πονηρευόμενους, μήτε να ζηλεύεις τούς εργάτες τής ανομίας.
2 Επειδή, σαν χορτάρι γρήγορα θα κοπούν, και σαν χλωρό φυτό θα καταμαραθούν.
3 Έλπιζε στον Κύριο, και πράττε το αγαθό· να κατοικείς τη γη, και να καρπώνεσαι την αλήθεια·
4 και ευφραίνου στον Κύριο, και θα σου δώσει τα ζητήματα της καρδιάς σου.
5 Ανάθεσε στον Κύριο τον δρόμο σου, και έλπιζε σ' αυτόν, κι αυτός θα ενεργήσει·
6 και θα βγάλει τη δικαιοσύνη σου προς τα έξω σαν φως, και την κρίση σου σαν μεσημέρι.
7 Αναπαύου στον Κύριο, και πρόσμενέ τονς· να μη αγανακτείς γι' αυτόν που κατευοδώνεται στον δρόμο του, για άνθρωπο που πράττει παρανομίες.
8 Πάψε από θυμό, και εγκατάλειψε την οργή· μη αγανακτείς καθόλου, ώστε να πράττεις πονηρά.
9 Επειδή, οι πονηρευόμενοι θα εξολοθρευτούν· εκείνοι, όμως, που προσμένουν τον Κύριο, αυτοί θα κληρονομήσουν τη γη.
10 Επειδή, λίγο ακόμα και ο ασεβής δεν θα υπάρχει πλέον· και θα ζητήσεις τον τόπο του, και δεν θα βρεθεί·
11 οι πράοι, όμως, θα κληρονομήσουν τη γη· και θα απολαμβάνουν πληρότητα ζωής με πολλή ειρήνη.
12 Ο ασεβής μηχανεύεται ενάντια στον δίκαιο, και τρίζει τα δόντια του εναντίον του.
13 Ο Κύριος θα γελάσει γι' αυτόν, επειδή βλέπει ότι έρχεται η ημέρα του.
14 Οι ασεβείς έβγαλαν ρομφαία από τη θήκη, και τέντωσαν το τόξο τους, για να υποτάξουν τον φτωχό και τον πένητα, για να σφάξουν εκείνους που περπατούν με ευθύτητα.
15 Η ρομφαία τους θα μπει μέσα στην καρδιά τους, και τα τόξα τους θα συντριφτούν.
16 Καλύτερο το λίγο που έχει ο δίκαιος, παρά ο πλούτος που έχουν πολλοί ασεβείς.
17 Επειδή, οι βραχίονες των ασεβών θα συντριφτούν· τους δικαίους, όμως, υποστηρίζει ο Κύριος.
18 Γνωρίζει ο Κύριος τις ημέρες των αμέμπτων· και η κληρονομιά τους θα είναι στον αιώνα·
19 σε καιρό πονηρό δεν θα ντροπιαστούν· και σε ημέρες πείνας θα χορτάσουν.
20 Οι ασεβείς, όμως, θα εξολοθρευτούν· και οι εχθροί τού Κυρίου, θα αναλωθούν, σαν το λίπος των αρνιών· θα διαλυθούν σαν καπνός.
21 Ο ασεβής δανείζεται και δεν αποδίδει, ο δίκαιος όμως ελεεί και δίνει.
22 Επειδή, οι ευλογημένοι του θα κληρονομήσουν τη γη· και οι καταραμένοι του θα εξολοθρευτούν.
23 Όταν τα βήματα(·7α) του ανθρώπου κατευθύνονται από τον Κύριο, ο δρόμος του είναι σ' αυτόν αρεστός.
24 Αν πέσει, δεν θα συντριφτεί· επειδή, ο Κύριος υποστηρίζει το χέρι του.
25 Ήμουν νέος, και ήδη γέρασα, και δεν είδα δίκαιον εγκαταλειμμένον ούτε το σπέρμα του να ζητάει ψωμί.
26 Όλη την ημέρα ελεεί και δανείζει, και το σπέρμα του είναι σε ευλογία.
27 Ξέκλινε από το κακό, και πράττε το αγαθό, και θα παραμένεις στον αιώνα.
28 Επειδή, ο Κύριος αγαπάει κρίση, και δεν εγκαταλείπει τους οσίους του· θα διαφυλαχτούν στον αιώνα· το σπέρμα, όμως, των ασεβών θα εξολοθρευτεί.
29 Οι δίκαιοι θα κληρονομήσουν τη γη, κι επάνω σ' αυτή θα κατοικούν στον αιώνα.
30 Το στόμα τού δικαίου μελετάει σοφία, και η γλώσσα του μιλάει κρίση.
31 Ο νόμος τού Θεού του είναι στην καρδιά του· και τα βήματά(·7α) του δεν θα γλιστρήσουν.
32 Ο αμαρτωλός κατασκοπεύει τον δίκαιο, και ζητάει να τον θανατώσει.
33 Ο Κύριος δεν θα τον αφήσει στα χέρια του ούτε θα τον καταδικάσει όταν τον κρίνει.
34 Πρόσμενε τον Κύριο, και φύλαττε τον δρόμο του, και θα σε υψώσει για να κληρονομήσεις τη γη· όταν οι ασεβείς εξολοθρευτούν, θα δεις.
35 Είδα τον ασεβή υπερυψωμένον, και ξαπλωμένον σαν τη χλωρή δάφνη·
36 αλλά, αφανίστηκε· και δέστε, δεν υπήρχε· μάλιστα, τον αναζήτησα, και δεν βρέθηκε.
37 Παρατήρει τον άκακο, και βλέπε τον ευθύ, ότι στον ειρηνικό άνθρωπο θα υπάρχει εγκατάλειμμα·
38 οι δε παραβάτες θα εξολοθρευτούν ολοσχερώς· το εγκατάλειμμα των ασεβών θα αποκοπεί.
39 Η σωτηρία, όμως, των δικαίων είναι από τον Κύριο· αυτός είναι η δύναμή τους σε καιρό θλίψης.
40 Και θα τους βοηθήσει ο Κύριος, και θα τους ελευθερώσει· θα τους ελευθερώσει από ασεβείς, και θα τους σώσει· επειδή, έλπισαν σ' αυτόν.