1 Ψαλμός τού Δαβίδ. ΣΕ σένα, Κύριε, ύψωσα την ψυχή μου.
2 Θεέ μου, σε σένα έλπισα. Ας μη ντροπιαστώ, ας μη χαρούν επάνω μου οι εχθροί μου.
3 Σίγουρα, όλοι εκείνοι που σε προσμένουν δεν θα ντροπιαστούν· ας ντροπιαστούν οι μωροί παραβάτες.
4 Δείξε μου, Κύριε, τους δρόμους σου· δίδαξέ με τα βήματά σου.
5 Οδήγησέ με στην αλήθεια σου, και δίδαξέ με. Επειδή, εσύ είσαι ο Θεός τής σωτηρίας μου· σε προσμένω ολόκληρη την ημέρα.
6 Θυμήσου, Κύριε, τους οικτιρμούς σου, και τα ελέη σου, επειδή είναι από τον αιώνα.
7 Τις αμαρτίες τής νιότης μου, και τις παραβάσεις μου, μη τις θυμηθείς· σύμφωνα με το έλεός σου, εσύ θυμήσου με, Κύριε, ένεκα της αγαθότητάς σου.
8 Αγαθός και ευθύς είναι ο Κύριος· γι' αυτό, θα διδάξει στους αμαρτωλούς τον δρόμο.
9 Θα οδηγήσει τούς πράους με κρίση, και θα διδάξει στους πράους τον δρόμο του.
10 Όλοι οι δρόμοι τού Κυρίου είναι έλεος και αλήθεια σ' εκείνους που φυλάττουν τη διαθήκη του και τα μαρτύριά του.
11 Ένεκα του ονόματός σου, Κύριε, συγχώρεσε την ανομία μου, επειδή είναι μεγάλη.
12 Ποιος είναι ο άνθρωπος που φοβάται τον Κύριο; Αυτόν θα διδάξει τον δρόμο, που πρέπει να εκλέξει·
13 η ψυχή του θα κατοικεί σε αγαθά, και το σπέρμα του θα κληρονομήσει τη γη.
14 Το απόρρητο του Κυρίου είναι μαζί με εκείνους που τον φοβούνται, και σ' αυτούς θα φανερώσει τη διαθήκη του.
15 Τα μάτια μου είναι πάντοτε προς τον Κύριο, επειδή αυτός θα βγάλει τα πόδια μου από την παγίδα.
16 Επίβλεψε επάνω μου, και ελέησέ με, επειδή είμαι μόνος και θλιμμένος.
17 Οι θλίψεις τής καρδιάς μου αυξήθηκαν· βγάλε με από τις στενοχώριες μου.
18 Δες τη θλίψη μου και τον μόχθο μου, και συγχώρεσε όλες τις αμαρτίες μου.
19 Δες τους εχθρούς μου, επειδή πληθύνθηκαν, και με άδικο μίσος με μίσησαν.
20 Φύλαξε την ψυχή μου, και σώσε με· ας μη ντροπιαστώ, επειδή έλπισα σε σένα.
21 Ακακία και ευθύτητα ας με περιφυλάττουν, επειδή σε πρόσμενα.
22 Λύτρωσε, Θεέ, τον Ισραήλ από όλες τις θλίψεις του.