1 ΣΕ σένα έλπισα, Κύριε· ας μη ντροπιαστώ ποτέ.
2 Εξαιτίας τής δικαιοσύνης σου λύτρωσέ με, και ελευθέρωσέ με· στρέψε το αυτί σου σε μένα, και σώσε με.
3 Γίνε σε μένα οχυρός τόπος, για να καταφεύγω πάντοτε· εσύ διέταξες να με σώσεις, επειδή είσαι πέτρα μου και φρούριό μου.
4 Θεέ μου, λύτρωσέ με από δύναμη του ασεβή, από χέρι παράνομου και άδικου.
5 Επειδή, εσύ είσαι η ελπίδα μου, Κύριε Θεέ· το θάρρος μου από τη νιότη μου.
6 Σε σένα επιστηρίχθηκα από την κοιλιά τής μητέρας μου· εσύ είσαι η σκέπη μου από τα σπλάχνα τής μητέρας μου· ο ύμνος μου θα είναι πάντοτε σε σένα.
7 Έγινα στους πολλούς σαν τέρας· αλλά, εσύ είσαι το δυνατό μου καταφύγιο.
8 Ας γεμίσει το στόμα μου από τον ύμνο σου, από τη δόξα σου, όλη την ημέρα.
9 Στην εποχή των γηρατειών μη με απορρίψεις· όταν εκλείπει η δύναμή μου, μη με εγκαταλείπεις.
10 Επειδή, οι εχθροί μου μιλούν για μένα· κι αυτοί που παραφυλάττουν την ψυχή μου, κάνουν συμβούλιο εναντίον μου,
11 λέγοντας: Ο Θεός τον εγκατέλειψε· καταδιώξτε τον και πιάστε τον, επειδή δεν υπάρχει αυτός που σώζει.
12 Θεέ, μη απομακρυνθείς από μένα· Θεέ μου, κάνε γρήγορα νάρθεις σε βοήθειά μου.
13 Ας ντροπιαστούν, ας εξαλειφθούν οι εχθροί τής ψυχής μου· ας σκεπαστούν από όνειδος και ντροπή, αυτοί που ζητούν το κακό μου.
14 Εγώ, όμως, πάντοτε θα ελπίζω, και θα προσθέτω σε όλους τούς επαίνους σου.
15 Το στόμα μου θα κηρύττει τη δικαιοσύνη σου και τη σωτηρία σου όλη την ημέρα· επειδή, δεν μπορώ να τις απαριθμήσω.
16 Θα περπατάω στη δύναμη του Κυρίου τού Θεού· θα αναφέρω τη δικαιοσύνη σου, τη δική σου μόνο.
17 Θεέ, εσύ με δίδαξες από τη νιότη μου· και μέχρι τώρα κήρυττα τα θαυμάσιά σου.
18 Μη με εγκαταλείπεις ούτε μέχρι τα γηρατειά και τα άσπρα μαλλιά, Θεέ, μέχρις ότου κηρύξω τον βραχίονά σου σε τούτη τη γενεά, τη δύναμή σου σε όλους τους μεταγενέστερους.
19 Επειδή, η δικαιοσύνη σου, Θεέ, είναι υπερυψωμένη· για τον λόγο ότι, έκανες μεγαλεία· Θεέ, ποιος είναι όμοιος με σένα,
20 ο οποίος μου έδειξες θλίψεις πολλές και ταλαιπωρίες, και πάλι με αναζωογόνησες, και από τις αβύσσους τής γης πάλι με ανέβασες;
21 Αύξησες το μεγαλείο μου, και καθώς επέστρεψες, με παρηγόρησες.
22 Και εγώ, Θεέ μου, στο όργανο του ψαλτηρίου θα δοξολογώ εσένα, και την αλήθεια σου· σε σένα θα ψαλμωδώ με κιθάρα, άγιε του Ισραήλ.
23 Θα αγάλλονται τα χείλη μου, όταν σε σένα ψαλμωδώ, και η ψυχή μου, την οποία λύτρωσες.
24 Ακόμα και η γλώσσα μου θα μελετάει τη δικαιοσύνη σου ολόκληρη την ημέρα· επειδή ντράπηκαν, επειδή αισχύνθηκαν, αυτοί που ζητούν το κακό μου.