1 ΚΥΡΙΕ, εσύ είσαι ο Θεός μου· θα σε υψώνω, θα υμνώ το όνομά σου· επειδή, έκανες θαυμαστά πράγματα· οι βουλές σου απ' την αρχή είναι πίστη και αλήθεια.
2 Επειδή, εσύ μια πόλη την έκανες έναν σωρό, μια οχυρωμένη πόλη, ένα ερείπιο· τα οχυρώματα των αλλογενών, ώστε να μη είναι πόλη· ποτέ δεν θα ανοικοδομηθούν.
3 Γι' αυτό, ο ισχυρός λαός θα σε δοξάσει, η πόλη των τρομερών εθνών θα σε φοβηθεί.
4 Επειδή, στάθηκες δύναμη στον φτωχό, δύναμη του ενδεή στη στενοχώρια του, καταφύγιο ενάντια στην ανεμοζάλη, σκιά ενάντια στον καύσωνα, όταν το φύσημα των τρομερών προσβάλει σαν ανεμοζάλη ενάντια σε τοίχο.
5 Θα καταπαύσεις τον θόρυβο των αλλογενών, σαν τον καύσωνα σε έναν ξερό τόπο, τον καύσωνα διαμέσου τής σκιάς τού νέφους· ο θρίαμβος των τρομερών θα ταπεινωθεί.
6 Κι επάνω σε τούτο το βουνό, ο Κύριος των δυνάμεων θα κάνει σε όλους τούς λαούς ευωχία από παχιά, ευωχία από κρασιά στον τρύγο τους, από παχιά γεμάτα μυελό, από καθαρισμένα κρασιά επάνω στον τρυγητό.
7 Και στο βουνό τούτο θα αφανίσει το πρόσωπο του περικαλύμματος εκείνου που περισκεπάζει όλους τούς λαούς, και το κάλυμμα, αυτό που σκεπάζει όλα τα έθνη.
8 Θα καταπιεί τον θάνατο με νίκη· και ο Κύριος ο Θεός θα σφουγγίσει τα δάκρυα από όλα τα πρόσωπα· και θα εξαλείψει το όνειδος αυτού του λαού από ολόκληρη τη γη· επειδή, ο Κύριος μίλησε.
9 Και κατά την ημέρα εκείνη θα πουν: Να, αυτός είναι ο Θεός μας· τον περιμείναμε, και θα μας σώσει· αυτός είναι ο Κύριος· τον περιμείναμε· θα χαρούμε και θα ευφρανθούμε στη σωτηρία του.
10 Επειδή, σ' αυτό το βουνό, θα αναπαυθεί το χέρι τού Κυρίου, και ο Μωάβ θα καταπατηθεί από κάτω του, όπως καταπατιέται το άχυρο για τον κοπρώνα.
11 Και θα απλώσει τα χέρια του ανάμεσά τους, όπως απλώνει τα χέρια του ο κολυμβητής για να κολυμπήσει· και θα ταπεινώσει την υπερηφάνειά τους μαζί με τις πανουργίες των χεριών τους.
12 Και τα ψηλά οχυρώματα των τειχών σου θα ταπεινωθούν, θα γκρεμιστούν, θα κατεδαφιστούν, μέχρι το έδαφος.