1 ΑΚΟΥΣΤΕ με, τα νησιά· και προσέξτε, οι μακρινοί λαοί. Ο Κύριος με κάλεσε από την κοιλιά τής μητέρας μου· από τα σπλάχνα της μητέρας μου ανέφερε το όνομά μου.
2 Και έκανε το στόμα μου σαν οξεία μάχαιρα· με έκρυψε κάτω από τη σκιά τού χεριού του, και με έκανε σαν εκλεκτό βέλος, και με έκρυψε στη φαρέτρα του,
3 και μου είπε: Εσύ είσαι ο δούλος μου, Ισραήλ, στον οποίο θα δοξαστώ.
4 Και εγώ είπα: Κοπίασα μάταια· για το τίποτε και μάταια ανάλωσα τη δύναμή μου· η κρίση μου, όμως, είναι μαζί με τον Κύριο, και το έργο μου μαζί με τον Θεό μου.
5 Τώρα, λοιπόν, λέει ο Κύριος, αυτός που με έπλασε για δούλον του από την κοιλιά τής μητέρας μου για να επαναφέρω σ' αυτόν τον Ιακώβ, και για να συγκεντρωθεί σ' αυτόν ο Ισραήλ, και θα δοξαστώ στα μάτια τού Κυρίου, και ο Θεός μου θα είναι η δύναμή μου·
6 και είπε: Είναι μικρό πράγμα να είσαι δούλος μου για να ανορθώσεις τις φυλές τού Ιακώβ, και να επαναφέρεις το υπόλοιπο του Ισραήλ· επιπλέον, θα σε δώσω φως στα έθνη, για να είσαι η σωτηρία μου μέχρις εσχάτου τής γης.
7 Έτσι λέει ο Κύριος, ο Λυτρωτής τού Ισραήλ, ο Άγιός του, προς εκείνον τον οποίο ο άνθρωπος καταφρονεί, προς εκείνον που το έθνος αηδιάζει, προς τον δούλο των εξουσιαστών: Βασιλιάδες θα σε δουν και θα σηκωθούν, ηγεμόνες και θα σε προσκυνήσουν, ένεκα του Κυρίου, που είναι πιστός, του Αγίου τού Ισραήλ, που σε έκλεξε.
8 Έτσι λέει ο Κύριος: Σε καιρό δεκτό σε εισάκουσα, και σε ημέρα σωτηρίας σε βοήθησα· και θα σε διαφυλάξω, και θα σε δώσω για διαθήκη των λαών, για να ανορθώσεις τη γη, να κληροδοτήσεις ερημωμένες κληρονομιές·
9 λέγοντας στους δεσμίους: Βγείτε 'εξω· σ' αυτούς που είναι στο σκοτάδι: Φανερωθείτε. Θα βοσκηθούν κοντά στους δρόμους, και οι βοσκές τους θα είναι σε όλους τούς ψηλούς τόπους.
10 Δεν θα πεινάσουν ούτε θα διψάσουν· δεν θα τους προσβάλει ούτε ο καύσωνας ούτε ο ήλιος· επειδή, αυτός που τους ελεεί, θα τους οδηγήσει, και θα τους φέρει διαμέσου πηγών με νερά.
11 Και όλα τα βουνά μου θα τα κάνω δρόμους, και τα μονοπάτια μου θα υψωθούν.
12 Δέστε, αυτοί θάρθουν από μακριά· και δέστε, αυτοί από βορρά και από νότο, κι αυτοί από τη γη τού Σινείμ.
13 Ευφραίνεστε, ουρανοί· και αγάλλου, γη· τα βουνά, αλαλάξτε· επειδή, ο Κύριος παρηγόρησε τον λαό του, και ελέησε τους θλιμμένους του.
14 Αλλά, η Σιών είπε: Ο Κύριος με εγκατέλειψε, και ο Κύριός μου με λησμόνησε.
15 Μπορεί η γυναίκα να λησμονήσει το βρέφος της που θηλάζει, ώστε να μη ελεήσει το παιδί τής κοιλιάς της; Αλλά, κι αν αυτές λησμονήσουν, εγώ όμως δεν θα σε λησμονήσω.
16 Δες, σε έχω ζωγραφίσει επάνω στις παλάμες μου· τα τείχη σου είναι πάντοτε μπροστά μου.
17 Τα παιδιά σου θάρθουν με βιασύνη· αυτοί, όμως, που σε καταστρέφουν και σε ερημώνουν, θα βγουν έξω από σένα.
18 Ύψωσε τα μάτια σου ολόγυρα, και δες· όλοι αυτοί συγκεντρώνονται μαζί, έρχονται σε σένα. Ζω εγώ, λέει ο Κύριος, ότι όλους αυτούς θα τους ντυθείς εσύ σαν κόσμημα, και θα τους στολιστείς σαν νύφη.
19 Επειδή, οι αφανισμένοι σου και οι ερημωμένοι σου τόποι, και η καταφθαρμένη γη σου, θα είναι μάλιστα πάρα πολύ στενοί για τους κατοίκους σου· και εκείνοι, που σε κατέτρωγαν, θα κρατηθούν μακριά από σένα.
20 Τα παιδιά που θα αποκτήσεις ύστερα από την ατεκνία σου, θα πουν επιπλέον στα αυτιά σου: Είναι στενός ο τόπος για μένα· κάνε μου έναν τόπο για να κατοικήσω.
21 Τότε, θα πεις στην καρδιά σου: Ποιος τα γέννησε αυτά σε μένα, ενώ εγώ ήμουν ατεκνωμένη, και έρημη, αιχμάλωτη, και μεταφερόμενη; Κι αυτά, ποιος τα έθρεψε; Δέστε, εγώ είχα εγκαταλειφθεί μόνη· αυτά, πού ήσαν;
22 Έτσι λέει ο Κύριος ο Θεός: Δες, θα υψώσω το χέρι μου προς τα έθνη, και θα στήσω τη σημαία μου προς τους λαούς, και θα φέρουν τούς γιους σου κρατώντας τους στην αγκαλιά, και οι θυγατέρες σου θα φερθούν επάνω σε ώμους·
23 και οι βασιλιάδες θα είναι οι παιδοτρόφοι σου, και οι βασίλισσές τους οι τροφοί σου· θα σε προσκυνήσουν με το πρόσωπο προς τη γη, και θα γλείφουν το χώμα των ποδιών σου· και θα γνωρίσεις ότι, εγώ είμαι ο Κύριος, και ότι εκείνοι που με προσμένουν, δεν θα ντροπιαστούν.
24 Μπορεί να αφαιρεθεί το λάφυρο από τον ισχυρό ή να ελευθερωθούν εκείνοι που δίκαια αιχμαλωτίστηκαν;
25 Ο Κύριος, όμως, λέει: Και οι αιχμάλωτοι του ισχυρού θα αφαιρεθούν, και το λάφυρο του τρομερού θα αποσπαστεί· επειδή, εγώ θα δώσω τη μάχη απέναντι σ' αυτούς που μάχονται εναντίον σου, και εγώ θα σώσω τα παιδιά σου.
26 Ενώ, αυτούς που σε καταθλίβουν, θα κάνω να φάνε τις ίδιες τους τις σάρκες· και θα μεθύσουν με το ίδιο τους το αίμα, σαν με νέο κρασί· και κάθε σάρκα θα γνωρίσει, ότι εγώ ο Κύριος είμαι ο Σωτήρας σου, και ο Λυτρωτής σου, ο Ισχυρός τού Ιακώβ.