1 ΟΥΑΙ στο στεφάνι τής υπερηφάνειας των μέθυσων του Εφραϊμ, των οποίων η ένδοξη ωραιότητα είναι άνθος που μαραίνεται· οι οποίοι κατακυριεύονται από το κρασί επάνω στις κορυφές των παχέων κοιλάδων!
2 Να, ο Κύριος έχει έναν ισχυρό και δυνατό, που σαν θόρυβος από χαλάζι, σαν καταστρεπτικός ανεμοστρόβιλος, σαν κατακλυσμός δυνατών νερών, που πλημμυρίζουν, θα καταρρίψει τα πάντα στη γη, με το χέρι του.
3 Το στεφάνι τής υπερηφάνειας των μέθυσων του Εφραϊμ θα καταπατηθεί κάτω από τα πόδια.
4 Και το άνθος τής ένδοξης ωραιότητάς τους, που είναι στην κορυφή τής παχιάς κοιλάδας, καθώς μαραίνεται, θα γίνει σαν τον πρώιμο καρπό του καλοκαιριού· τον οποίο, εκείνος που θα τον δει, καθώς τον πάρει στο χέρι του, τον καταπίνει.
5 Κατά την ημέρα εκείνη, ο Κύριος των δυνάμεων θα είναι στεφάνι δόξας, και διάδημα ωραιότητας στο υπόλοιπο του λαού του,
6 και πνεύμα κρίσης σ' εκείνον που κάθεται για κρίση, και δύναμη σ' αυτούς που απωθούν τον πόλεμο μέχρι των πυλών.
7 Πλην, κι αυτοί πλανήθηκαν από κρασί, και παραδρόμησαν από σίκερα· ο ιερέας και ο προφήτης πλανήθηκαν από σίκερα, τους κατάπιε το κρασί, παραδρόμησαν από σίκερα· πλανιούνται κατά την όραση, προσκόπτουν κατά την κρίση.
8 Επειδή, όλα τα τραπέζια είναι γεμάτα από εμετό και ακαθαρσία, κανένας τόπος δεν μένει καθαρός.
9 Ποιος θα διδάξει τη σοφία; Και ποιον θα κάνει να καταλάβει τη διδασκαλία; Αυτοί είναι σαν απογαλακτισμένα βρέφη, αποσπασμένα από τους μαστούς.
10 Επειδή, με διδασκαλία επάνω σε διδασκαλία, με διδασκαλία επάνω σε διδασκαλία, με στίχο επάνω σε στίχο, στίχο επάνω σε στίχο, λίγο εδώ, λίγο εκεί,
11 επειδή, με ψελλίζοντα χείλη, και με άλλη γλώσσα, θα μιλάει σ' αυτόν τον λαό·
12 στον οποίο είπε: Αυτή είναι η ανάπαυση, με την οποία μπορείτε να αναπαύσετε τον κουρασμένο, κι αυτή είναι η άνεση· αλλ' αυτοί δεν θέλησαν να ακούσουν.
13 Και ο λόγος τού Κυρίου θα τους είναι διδασκαλία επάνω σε διδασκαλία, διδασκαλία επάνω σε διδασκαλία, στίχος επάνω σε στίχο, στίχος επάνω σε στίχο, λίγο εδώ, λίγο εκεί· για να περπατήσουν, και να προσκόψουν προς τα πίσω, και να συντριφτούν, και να παγιδευτούν, και να πιαστούν.
14 Γι' αυτό, ακούστε τον λόγο τού Κυρίου, άνθρωποι χλευαστές, οι οποίοι οδηγείτε αυτόν τον λαό, που είναι στην Ιερουσαλήμ.
15 Επειδή, είπατε: Εμείς κάναμε συνθήκη με τον θάνατο, και συμφωνήσαμε με τον άδη· όταν η μάστιγα διαβαίνει πλημμυρίζοντας, δεν θάρθει σε μας· δεδομένου ότι, καταφύγιό μας κάναμε το ψέμα, και θα κρυφτούμε κάτω από την ψευτιά·
16 γι' αυτό, έτσι λέει ο Κύριος ο Θεός: Δέστε, βάζω ένα θεμέλιο στη Σιών, μια πέτρα, μια εκλεκτή πέτρα, μια πολύτιμη ακρογωνιαία πέτρα, ένα σίγουρο θεμέλιο· εκείνος που πιστεύει σ' αυτόν, δεν θα ντροπιαστεί.
17 Και θα βάλω την κρίση στον κανόνα, και τη δικαιοσύνη στη στάθμη· και το χαλάζι θα εξαφανίσει το καταφύγιο της ψευτιάς, και τα νερά θα πλημμυρίσουν τον κρυψώνα.
18 Και η συνθήκη σας με τον θάνατο θα ακυρωθεί, και η συμφωνία σας με τον άδη δεν θα σταθεί· όταν διαβαίνει η μάστιγα που πλημμυρίζει, τότε θα καταπατηθείτε απ' αυτή.
19 Αμέσως μόλις διαβεί, θα σας πιάσει· επειδή, κάθε πρωί θα διαβαίνει, ημέρα και νύχτα· και μονάχα να ακούσει κάποιος τη βοή, θα είναι φρίκη.
20 Επειδή, το κρεβάτι είναι μικρότερο, παρά το να μπορεί κανείς να ξαπλώσει· και το σκέπασμα στενότερο, παρά ώστε να μπορεί να περιτυλιχθεί.
21 Επειδή, θα σηκωθεί ο Κύριος σαν στο βουνό Φερασείμ, θα θυμώσει σαν στην κοιλάδα τού Γαβαών, για να ενεργήσει το έργο του, το παράδοξο έργο του, και να εκτελέσει την πράξη του, την εξαίσια πράξη του.
22 Τώρα, λοιπόν, μη είστε χλευαστές, για να μη γίνουν δυνατότερα τα δεσμά σας· επειδή, εγώ άκουσα από τον Κύριο τον Θεό των δυνάμεων συντέλεια και απόφαση επάνω σε ολόκληρη τη γη.
23 Ακροαστείτε, και ακούστε τη φωνή μου· προσέξτε, και ακούστε τον λόγο μου.
24 Εκείνος που αροτριάζει μήπως αροτριάζει ολόκληρη την ημέρα για να σπείρει, διανοίγοντας και βωλοκοπώντας τον αγρό του;
25 Αφού εξομαλίσει την επιφάνειά του, δεν διασκορπίζει τον αρακά, και διασπείρει το κύμινο, και βάζει το σιτάρι στο καλύτερο μέρος, και το κριθάρι στον διορισμένο τόπο του, και τη βρίζα στο μέρος της, αυτό που του ανήκει;
26 Επειδή, ο Θεός του τον μαθαίνει να διακρίνει, και τον διδάσκει.
27 Επειδή, ο αρακάς δεν αλωνίζεται με αλωνιστικό όργανο ούτε τροχός άμαξας περιστρέφεται επάνω στο κύμινο· αλλ' ο αρακάς χτυπιέται με ράβδο, και το κύμινο με μαγκούρα.
28 Το σιτάρι, όμως, για το ψωμί κατασυντρίβεται· αλλά, δεν θα το αλωνίζει για πάντα ούτε θα το συντρίψει με τον τροχό της άμαξάς του ούτε θα το λεπτύνει με τα νύχια των αλόγων του.
29 Κι αυτό βγήκε από τον Κύριο των δυνάμεων, που είναι θαυμαστός σε βουλή, μεγάλος σε σύνεση.