1 ΚΑΤΕΒΑ και κάθησε επάνω στο χώμα, παρθένα θυγατέρα της Βαβυλώνας· κάθησε καταγής· θρόνος δεν υπάρχει πλέον, θυγατέρα των Χαλδαίων· επειδή, δεν θα ονομαστείς στο εξής απαλή και τρυφερή.
2 Πιάσε τον χειρόμυλο, και άλεθε αλεύρι· ξεσκέπασε τους πλοκάμους σου, γύμνωσε τα πόδια, ξεσκέπασε τις κνήμες, πέρασε τους ποταμούς.
3 Η γύμνωσή σου θα ξεσκεπαστεί· ναι, η ντροπή σου θα φανεί· θα πάρω εκδίκηση, και δεν θα λυπηθώ άνθρωπο.
4 Του λυτρωτή μας το όνομα είναι: Ο Κύριος των δυνάμεων, ο Άγιος του Ισραήλ.
5 Κάθησε σιωπώντας, και μπες μέσα στο σκοτάδι, θυγατέρα των Χαλδαίων· επειδή, δεν θα ονομάζεσαι πλέον: Η κυρία των βασιλείων.
6 Οργίστηκα ενάντια στον λαό μου, μόλυνα την κληρονομία μου, και τους παρέδωσα στο χέρι σου· όμως, εσύ δεν έδειξες σ' αυτούς έλεος· βάρυνες υπερβολικά τον ζυγό σου επάνω στον γέροντα.
7 Και είπες: Θα είμαι κυρία παντοτινά· ώστε, αυτά δεν τα έβαλες στην καρδιά σου, ούτε θυμήθηκες τα τελευταία τους.
8 Τώρα, λοιπόν, άκουσε τούτο, εσύ που είσαι παραδομένη στις απολαύσεις, κατοικείς αμέριμνα, λες στην καρδιά σου: Εγώ είμαι, και εκτός από μένα καμιά άλλη· δεν θα καθήσω χήρα, και δεν θα γνωρίσω ατέκνωση.
9 Τα δύο αυτά θάρθουν σίγουρα επάνω σου, ξαφνικά, σε μια ημέρα: Ατέκνωση και χηρεία· θάρθουν επάνω σου ολοκληρωτικά, εξαιτίας τού πλήθους των μαγειών σου, εξαιτίας τής μεγάλης αφθονίας των γοητειών σου·
10 επειδή, απέκτησες θάρρος λόγω της πονηρίας σου, και είπες: Δεν με βλέπει κανένας. Η σοφία σου και η επιστήμη σου σε αποπλάνησαν· και είπες στην καρδιά σου: Εγώ είμαι, και εκτός από μένα καμιά άλλη.
11 Γι' αυτό, θάρθει επάνω σου κακό, χωρίς να ξέρεις από πού γεννιέται· και συμφορά θα πέσει εναντίον σου, χωρίς να μπορείς να την αποστρέψεις· θάρθει και όλεθρος επάνω σου ξαφνικά, χωρίς να ξέρεις.
12 Στάσου, τώρα, με τις γοητείες σου, και με το πλήθος των μαγειών σου, στις οποίες αγωνίστηκες από τη νιότη σου· αν μπορείς να ωφεληθείς, αν μπορείς να υπερισχύσεις.
13 Απέκαμες στο πλήθος των βουλών σου. Ας σηκωθούν, τώρα, οι ουρανοσκόποι, οι αστρολόγοι, οι προγνωστικοί μηνολόγοι, κι ας σε σώσουν από όσα επέρχονται επάνω σου.
14 Δες, θα είναι σαν άχυρο· φωτιά θα τους κατακάψει· δεν θα μπορέσουν να σώσουν τον εαυτό τους από τη δύναμη της φλόγας· δεν θα μείνει κάρβουνο για να ζεσταθεί κάποιος, ούτε φωτιά για να καθήσει μπροστά του.
15 Τέτοιοι θα είναι σε σένα εκείνοι, μαζί με τους οποίους κοπίασες από τη νιότη σου, οι έμποροί σου· θα φύγουν περιπλανώμενοι κάθε ένας στο μέρος του· κανένας δεν θα σε σώσει.