1 ΟΥΑΙ στην Αριήλ, την Αριήλ, την πόλη όπου κατοίκησε ο Δαβίδ· προσθέστε χρονιά επάνω σε χρονιά· ας σφάζουν γιορταστικές θυσίες.
2 Εγώ, όμως, θα στενοχωρήσω την Αριήλ, και εκεί θα είναι βάρος και θλίψη· και σε μένα θα είναι σαν Αριήλ.
3 Και θα στρατοπεδεύσω εναντίον σου ολόγυρα, και θα στήσω εναντίον σου πολιορκία με χαράκωμα, και θα ανεγείρω εναντίον σου φρούρια.
4 Και θα ριχτείς κάτω, θα μιλάς από το έδαφος, και η λαλιά σου θα είναι ταπεινή από το χώμα, και η φωνή σου από το έδαφος θα είναι σαν του εγγαστρίμυθου, και η λαλιά σου θα ψιθυρίζει από το χώμα.
5 Και το πλήθος των εχθρών σου θα είναι σαν σκόνη, και το πλήθος των φοβερών σαν άχυρο, που περιφέρεται από τον άνεμο· ναι, αυτό θα γίνει ξαφνικά, σε μια στιγμή.
6 Θα γίνει σε σένα επίσκεψη από τον Κύριο των δυνάμεων, μαζί με βροντή, και μαζί με σεισμό, και δυνατή φωνή, μαζί με ανεμοζάλη, και ανεμοστρόβιλο, και φλόγα φωτιάς που κατατρώει.
7 Και το πλήθος όλων των εθνών, που πολεμούν ενάντια στην Αριήλ, όλοι βέβαια που μάχονται ενάντια σ' αυτή και στα οχυρώματά της, κι αυτοί που τη στενοχωρούν, θα είναι σαν όνειρο από νυχτερινό όραμα.
8 Καθώς μάλιστα ονειρεύεται αυτός που πεινάει, ότι, να, τρώει· όμως, σηκώνεται, και η ψυχή του είναι αδειανή· ή, καθώς ονειρεύεται αυτός που διψάει, ότι, να, πίνει· όμως, σηκώνεται, και δες, είναι εξαντλημένος, και η ψυχή του διψάει· έτσι θα είναι τα πλήθη όλων των εθνών, που πολεμούν ενάντια στο βουνό Σιών.
9 Σταθείτε, και θαυμάστε· αναβοήστε, και ανακράξτε· αυτοί μεθούν, αλλ' όχι από κρασί· παραφέρονται, αλλ' όχι από σίκερα.
10 Επειδή, ο Κύριος ξέχυσε επάνω σας πνεύμα από βαθύ ύπνο, και έκλεισε τα μάτια σας· περισκέπασε τους προφήτες και τους άρχοντές σας, αυτούς που βλέπουν οράσεις.
11 Και κάθε όραση θα είναι σε σας σαν τα λόγια ενός σφραγισμένου βιβλίου, που θα το έδιναν σε κάποιον που ξέρει να διαβάζει, λέγοντας: Διάβασέ το, παρακαλώ· και εκείνος λέει: Δεν μπορώ, επειδή είναι σφραγισμένο·
12 και δίνουν το βιβλίο σ' εκείνον που δεν ξέρει να διαβάζει, και λένε: Διάβασέ το, παρακαλώ· και εκείνος λέει: Δεν ξέρω να διαβάζω.
13 Γι' αυτό, ο Κύριος λέει: Επειδή ο λαός αυτός με πλησιάζει με το στόμα του, και με τιμάει με τα χείλη του, αλλ' η καρδιά του απέχει μακριά από μένα, και με σέβονται, διδάσκοντας διδασκαλίες, εντάλματα ανθρώπων·
14 γι' αυτό, δέστε, θα προσθέσω να κάνω ένα θαυμαστό έργο ανάμεσα σε τούτο τον λαό, ένα έργο θαυμαστό και εξαίσιο· επειδή, η σοφία των σοφών του θα χαθεί, και η σύνεση των συνετών του θα κρυφτεί.
15 Ουαί σ' εκείνους που σκάβουν βαθιά για να κρύψουν τη βουλή τους από τον Κύριο, και των οποίων τα έργα είναι μέσα στο σκοτάδι, και λένε: Ποιος μας βλέπει; Και ποιος μας ξέρει;
16 Ω, διεστραμμένοι, ο κεραμέας θα νομιστεί σαν πηλός; Το πλάσμα θα πει γι' αυτόν που το έπλασε: Δεν με έπλασε αυτός; Ή, το δημιούργημα θα πει γι' αυτόν που το δημιούργησε: Αυτός δεν είχε νόηση;
17 Δεν θα είναι ακόμα πολύ λίγος καιρός, και ο Λίβανος θα μεταβληθεί σε καρποφόρα πεδιάδα, και η καρποφόρα πεδιάδα θα θεωρηθεί σαν δάσος;
18 Και κατά την ημέρα εκείνη, οι κουφοί θα ακούσουν τα λόγια τού βιβλίου, και τα μάτια των τυφλών θα δουν, αφού ελευθερωθούν από το σκοτάδι και από την ομίχλη.
19 Και οι πράοι θα επαυξήσουν τη χαρά τους για τον Κύριο, και οι φτωχοί των ανθρώπων θα ευφρανθούν για τον Άγιο του Ισραήλ.
20 Επειδή, ο τρομερός δεν υπάρχει, και ο χλευαστής εξολοθρεύθηκε, και όλοι όσοι παραφυλάττουν την ανομία, εξαλείφθηκαν·
21 οι οποίοι κάνουν τον άνθρωπο φταίχτη για έναν λόγο, και στήνουν παγίδα σ' αυτόν που ελέγχει στην πύλη, και διαστρέφουν το δίκιο με ψέμα.
22 Γι' αυτό, ο Κύριος, αυτός που λύτρωσε τον Αβραάμ, λέει για τον οίκο τού Ιακώβ τα εξής: Ο Ιακώβ δεν θα ντροπιαστεί πλέον, και το πρόσωπό του δεν θα ωχριάσει πλέον.
23 Όταν, όμως, δει τα παιδιά του, το έργο των χεριών μου, ανάμεσά του, θα αγιάσουν το όνομά μου, και θα αγιάσουν τον Άγιο του Ιακώβ, και θα φοβούνται τον Θεό τού Ισραήλ.
24 Και εκείνοι που πλανιούνται κατά το πνεύμα, θάρθουν σε σύνεση, και αυτοί που γογγύζουν, θα μάθουν διδασκαλία.