1 Να, όλα αυτά τα είδε το μάτι μου· το αυτί μου τα άκουσε, και τα κατάλαβε.
2 Όπως γνωρίζετε εσείς, γνωρίζω κι εγώ· δεν είμαι κατώτερός σας.
3 Αλλ' όμως, θα μιλήσω στον Παντοδύναμο, και επιθυμώ να συζητήσω μαζί με τον Θεό.
4 Εσείς, όμως, είστε εφευρετές ψέματος· είστε όλοι γιατροί ανώφελοι.
5 Είθε να σιωπούσατε ολοκληρωτικά! Κι αυτό θα ήταν σε σας σοφία.
6 Ακούστε, τώρα, τα λόγια μου, και προσέξτε τις δικαιολογίες των χειλέων μου.
7 Θα μιλάτε άδικα για τον Θεό; Και θα προφέρετε λόγια με δόλιο τρόπο γι' αυτόν;
8 Θα κάνετε προσωποληψία γι' αυτόν; Θα δικολογήσετε για τον Θεό;
9 Είναι καλό να σας εξιχνιάσει; Ή, όπως ένας άνθρωπος περιγελάει έναν άλλον άνθρωπο, θα τον περιγελάτε;
10 Οπωσδήποτε θα σας ελέγξει, αν προσωποληπτείτε κρυφά.
11 Το μεγαλείο του δεν θα σας τρομάξει, και ο φόβος του δεν θα πέσει επάνω σας;
12 Τα απομνημονεύματά σας ισοδυναμούν με σκόνη, τα προπύργιά σας με προπύργια από χώμα.
13 Σιωπήστε, αφήστε με για να μιλήσω εγώ, κι ας έρθει επάνω μου ό,τι κι αν είναι.
14 Γιατί πιάνω τις σάρκες μου με τα δόντια μου, και βάζω τη ζωή μου στο χέρι μου;
15 Και αν με θανατώνει, εγώ θα ελπίζω σ' αυτόν· όμως, θα υπερασπιστώ τους δρόμους μου μπροστά του.
16 Αυτός, μάλιστα, θα είναι η σωτηρία μου· επειδή, υποκριτής δεν θάρθει μπροστά του.
17 Ακροαστείτε τα λόγια μου προσεκτικά, κι αυτά που παρουσιάζω, με τα αυτιά σας.
18 Δέστε, τώρα, διέταξα την κρίση μου· ξέρω ότι εγώ θα δικαιωθώ.
19 Ποιος είναι εκείνος που θέλει να έρθει σε συζήτηση μαζί μου, για να σιωπήσω τώρα, και να ξεψυχήσω;
20 Μόνον δύο πράγματα μη κάνεις σε μένα· τότε, δεν θα κρυφτώ από το πρόσωπό σου·
21 Το χέρι σου απομάκρυνέ το από μένα, και ο φόβος σου ας μη με τρομάξει.
22 Έπειτα, κάλεσε, κι εγώ θα απαντήσω· ή, ας μιλήσω, και απάντησέ μου.
23 Πόσες είναι οι ανομίες μου και οι αμαρτίες μου; Φανέρωσέ μου το έγκλημά μου και την αμαρτία μου.
24 Γιατί κρύβεις το πρόσωπό σου, και με θεωρείς ως εχθρό σου;
25 Θα κατατρίψεις ένα φύλλο που περιφέρεται από τον άνεμο; Και θα κατατρέξεις ένα ξερό άχυρο;
26 Επειδή, γράφεις πικρίες εναντίον μου, και μου ανταποδίδεις τις ανομίες της νιότης μου·
27 και βάζεις τα πόδια μου σε δεσμά, και παραφυλάττεις όλους τους δρόμους μου· σημειώνεις τα ίχνη τής πορείας των ποδιών μου·
28 αυτός που φθείρεται σαν σάπιο πράγμα, σαν σκωληκόβρωτο ένδυμα.