1 ΚΑΙ ο Ελιφάς ο Θαιμανίτης απάντησε, και είπε:
2 Μπορεί ο άνθρωπος να ωφελήσει τον Θεό, επειδή, ενώ είναι φρόνιμος, μπορεί να ωφελεί τον εαυτό του;
3 Υπάρχει ευχαρίστηση στον Παντοδύναμο, αν είσαι δίκαιος; Ή, κέρδος, αν κάνεις άμεμπτους τους δρόμους σου;
4 Μήπως, επειδή σε φοβάται θα σε ελέγξει, και θάρθει σε κρίση μαζί σου;
5 Δεν είναι μεγάλη η κακία σου; Και άπειρες οι ανομίες σου;
6 Επειδή, πήρες από τον αδελφό σου ενέχυρο, χωρίς αιτία, και στέρησες τους γυμνούς από το ένδυμά τους.
7 Δεν πότισες νερό εκείνον που διψούσε, και αρνήθηκες ψωμί σ' αυτόν που πεινούσε.
8 Και ο ισχυρός άνθρωπος απολάμβανε τη γη· και ο περίβλεπτος κατοικούσε σ' αυτή.
9 Χήρες τις απέβαλες χωρίς βοήθεια, και οι βραχίονες των ορφανών συντρίφτηκαν από σένα.
10 Γι' αυτό, σε περικύκλωσαν παγίδες, και σε ταράζει αιφνίδιος φόβος·
11 και σκοτάδι, ώστε δεν βλέπεις· και σε σκεπάζει πλημμύρα από νερά.
12 Ο Θεός δεν είναι στους υψηλούς τόπους τού ουρανού; Και κοίταξε το ύψος των αστεριών, πόσο ψηλά είναι!
13 Κι εσύ λες: Τι γνωρίζει ο Θεός; Μπορεί να κρίνει μέσα από το πυκνό σκοτάδι;
14 Σύννεφα τον κρύβουν, και δεν βλέπει, και διαπορεύεται τον γύρο τού ουρανού.
15 Μήπως θα φυλάξεις τον παντοτινό δρόμο, που πάτησαν οι άνομοι;
16 Αυτοί που αρπάχτηκαν προ της ώρας, και το θεμέλιό τους το καταπόντισε χείμαρρος·
17 αυτοί που είπαν στον Θεό: Απομακρύνσου από μας· και ο Παντοδύναμος τι θα κάνει σ' αυτούς;
18 Αλλ' αυτός γέμισε τα σπίτια τους με αγαθά· όμως, μακριά από μένα η βουλή των ασεβών!
19 Οι δίκαιοι βλέπουν, και αγάλλονται· και οι αθώοι τούς περιπαίζουν.
20 Η μεν περιουσία μας δεν αφανίστηκε, το υπόλοιπό τους, όμως, το κατατρώει η φωτιά.
21 Γίνε, λοιπόν, οικείος μαζί του, και να είσαι σε ειρήνη· έτσι θάρθει σε σένα καλό.
22 Δέξου, λοιπόν, τον νόμο από το στόμα του, και βάλε τα λόγια του στην καρδιά σου.
23 Αν επιστρέψεις στον Παντοδύναμο, θα ανοικοδομηθείς, αφού θάχεις διώξει την ανομία μακριά από τις σκηνές σου.
24 Και θα επισωρεύσεις το χρυσάφι, σαν χώμα, και το χρυσάφι τού Οφείρ σαν τις πέτρες των χειμάρρων.
25 Και ο Παντοδύναμος θα είναι ο υπερασπιστής σου, και θα έχεις πληθώρα από ασήμι.
26 Επειδή, τότε θα ευφραίνεσαι στον Παντοδύναμο, και θα υψώσεις το πρόσωπό σου στον Θεό.
27 Θα δεηθείς σ' αυτόν, και θα σε εισακούσει, και θα αποδώσεις τις ευχές σου.
28 Και ό,τι αποφασίσεις, θα κατορθώνεται από σένα· και το φως θα φέγγει επάνω στους δρόμους σου.
29 Όταν κάποιος ταπεινωθεί, τότε θα πεις: Υπάρχει ύψωση· επειδή, θα σώσει εκείνον που έχει κατεβασμένα τα μάτια.
30 Θα σώσει και τον μη αθώο· ναι, με την καθαρότητα των χεριών σου θα σωθεί.