1 Βέβαια, υπάρχει τόπος για το ασήμι απ' όπου βγαίνει, και τόπος για το χρυσάφι όπου καθαρίζεται·
2 το σίδερο παίρνεται από τη γη, και ο χαλκός χύνεται από το πέτρωμα.
3 Ο άνθρωπος βάζει μεν όρια στο σκοτάδι, και ανιχνεύει τα πάντα, μέχρι τελειότητας· τις πέτρες τού σκοταδιού και της σκιάς τού θανάτου.
4 Χείμαρρος εξορμάει από τον τόπο όπου κατοικεί· νερά αδοκίμαστα από πόδι· αυτά λιγοστεύουν, και αναχωρούν από τους ανθρώπους.
5 Όμως, για τη γη, απ' αυτή βγαίνει το ψωμί, και από κάτω της σκάβεται σαν από φωτιά·
6 οι πέτρες της είναι τόπος από σάπφειρους· και μέσα σ' αυτή υπάρχει χώμα από χρυσάφι.
7 Εκείνο τον δρόμο πουλί δεν τον γνωρίζει, και μάτι γύπα δεν τον έχει δει·
8 τα θηρία δεν τον πάτησαν, το άγριο λιοντάρι δεν πέρασε μέσα απ' αυτόν.
9 Απλώνει το χέρι του επάνω στον σκληρό βράχο· ανατρέπει τα βουνά από τη ρίζα.
10 Κόβει ποτάμια ανάμεσα σε βράχους· και το μάτι του ανακαλύπτει κάθε τι πολύτιμο.
11 Δεσμεύει την πλημμύρα των ποταμών· και φέρνει σε φως το κρυμμένο.
12 Αλλ' η σοφία από πού θα βρεθεί; Και πού είναι ο τόπος τής σύνεσης;
13 Ο άνθρωπος δεν γνωρίζει την τιμή της· και δεν βρίσκεται στη γη των ζωντανών ανθρώπων.
14 Η άβυσσος λέει: Δεν υπάρχει μέσα μου· και η θάλασσα λέει: Δεν είναι μαζί μου.
15 Δεν μπορεί να δοθεί χρυσάφι αντί γι' αυτή· και δεν μπορεί να ζυγιστεί ασήμι σε αντάλλαγμα γι' αυτή.
16 Δεν μπορεί να εκτιμηθεί με το χρυσάφι τού Οφείρ, με τον πολύτιμο όνυχα, και τον σάπφειρο.
17 Το χρυσάφι και ο κρύσταλλος δεν μπορεί να εξισωθεί μ' αυτή· και με σκεύη από καθαρότατο χρυσάφι να γίνει αντάλλαγμα γι' αυτή.
18 Δεν θα γίνει μνεία για κοράλλι ή μαργαριτάρια· επειδή, η τιμή τής σοφίας είναι μεγαλύτερη από πολύτιμες πέτρες.
19 Το τοπάζι τής Αιθιοπίας, δεν θα εξισωθεί μ' αυτή· δεν θα εκτιμηθεί με καθαρό χρυσάφι.
20 Από πού, λοιπόν, έρχεται η σοφία; Και πού είναι ο τόπος τής σύνεσης;
21 Είναι, βέβαια, κρυμμένη από τα μάτια όλων των ζωντανών ανθρώπων, και σκεπασμένη από τα πουλιά τού ουρανού.
22 Η απώλεια και ο θάνατος λένε: Με τα αυτιά μας ακούσαμε τη φήμη της.
23 Ο Θεός εννοεί τον δρόμο της, κι αυτός γνωρίζει τον τόπο της.
24 Επειδή, αυτός βλέπει μέχρι τα πέρατα της γης, βλέπει κάτω από κάθε ουρανό,
25 για να ζυγίζει το βάρος των ανέμων, και να σταθμίζει τα νερά με μέτρο.
26 Όταν έκανε νόμο για τη βροχή, και δρόμο για την αστραπή τής βροντής,
27 τότε, είδε, και τη φανέρωσε· την ετοίμασε, και μάλιστα την εξιχνίασε.
28 Και στον άνθρωπο είπε: Πρόσεξε, ο φόβος τού Κυρίου, αυτός είναι η σοφία, και η αποχή από το κακό, σύνεση.